สุภาษิต

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เสียงเรียกของปัญญา

1. ปัญญาไม่ได้ส่งเสียงเรียกอยู่หรือ?ความเข้าใจไม่ได้ร้องเรียกอยู่หรือ?

2. ปัญญายืนอยู่บนที่สูง ริมทางเดินและตรงทางแยก

3. ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ข้างประตูเข้าเมืองว่า

4. “มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย เราร้องเรียกพวกเจ้าเราป่าวร้องแก่มนุษย์ทั้งปวง

5. เจ้าคนอ่อนต่อโลก จงมีความสุขุมรอบคอบเจ้าคนโง่ จงใส่ใจในสิ่งนี้

6. ฟังเถิด เรามีเรื่องสำคัญมากจะบอกเราเอ่ยปากเพื่อกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง

7. ปากของเรากล่าวความจริงริมฝีปากของเราชิงชังความชั่ว

8. วาจาทั้งสิ้นของเราเที่ยงธรรมไม่มีการลดเลี้ยวหรือบิดเบือน

9. คำพูดของเราตรงไปตรงมาสำหรับผู้มีความเข้าใจและถูกทำนองคลองธรรมสำหรับผู้มีความรู้

10. จงเลือกคำสอนของเราแทนที่จะเลือกเงินเลือกความรู้แทนที่จะเลือกทองเนื้อเก้า

11. เพราะปัญญาสูงค่ากว่าทับทิมสิ่งที่เจ้าปรารถนาไม่มีอะไรเปรียบกับนางได้

12. “เรา ปัญญา อยู่คู่ความสุขุมรอบคอบเรามีความรู้และความเฉลียวฉลาด

13. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือการเกลียดชังความชั่วเราชิงชังความหยิ่งยโส ความจองหองการประพฤติชั่ว และวาจาตลบตะแลง

14. คำปรึกษาและดุลยพินิจเป็นของเราเรามีความเข้าใจและอำนาจ

15. โดยเรา บรรดากษัตริย์จึงครอบครองและชนชั้นปกครองก็ตรากฎหมายที่ยุติธรรม

16. โดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครองและบรรดาขุนนาง คือคนทั้งปวงที่ปกครองอยู่ในโลก

17. เรารักผู้ที่รักเราคนที่เสาะหาเราก็พบเรา

18. ทรัพย์สมบัติและเกียรติยศอยู่กับเราความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองอันยั่งยืนด้วย

19. ผลของเราดียิ่งกว่าทองแท้สิ่งที่เราให้ล้ำค่ายิ่งกว่าเงินบริสุทธิ์

20. เราดำเนินในวิถีแห่งความชอบธรรมตามเส้นทางแห่งความยุติธรรม

21. เราให้ความมั่งคั่งเป็นมรดกแก่ผู้ที่รักเราทำให้คลังสมบัติของเขาเต็มบริบูรณ์

22. “องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงให้กำเนิดเราเป็นสิ่งแรกก่อนสิ่งอื่นที่พระองค์ทรงกระทำก่อนบรรดาพระราชกิจของพระองค์ตั้งแต่ครั้งโบราณ

23. ตั้งแต่โบราณกาลเราถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ปฐมกาลก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น

24. เราถือกำเนิดตั้งแต่ยังไม่มีมหาสมุทรก่อนน้ำพุพุ่งขึ้นมาสู่ผิวโลก

25. ก่อนภูเขาและเนินเขาถูกสร้างขึ้นเราก็เกิดแล้ว

26. ก่อนที่พระเจ้าทรงสร้างโลกและท้องทุ่งก่อนผงธุลีใดๆ ของโลก

27. เราอยู่ที่นั่น เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเส้นขอบฟ้าบนพื้นผิวของมหาสมุทร

28. เมื่อพระองค์ทรงวางตำแหน่งของเมฆเบื้องบนและทรงกำหนดตาน้ำแห่งห้วงบาดาล

29. เมื่อพระองค์ทรงขีดพรมแดนของทะเลเพื่อไม่ให้น้ำล้ำเขตตามพระบัญชาของพระองค์และเมื่อพระองค์ทรงปักผังวางฐานรากของโลก

30. ในตอนนั้นเราอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดเวลาเปี่ยมด้วยความปีติยินดีวันแล้ววันเล่าชื่นชมยินดีอยู่ต่อหน้าพระองค์เสมอ

31. ชื่นชมยินดีกับโลกที่พระองค์ทรงสร้างและเปรมปรีดิ์ในมนุษยชาติ

32. “ดังนั้นลูกเอ๋ย จงฟังเราความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาวิถีทางของเรา

33. จงฟังคำสอนของเรา แล้วจงฉลาดขึ้นอย่าเพิกเฉยละเลย

34. ความสุขมีแก่ผู้ที่ฟังเราเฝ้ารอเราทุกวันที่ริมประตูคอยท่าที่หน้าบ้านของเรา

35. เพราะผู้ใดก็ตามที่พบเราย่อมพบชีวิตและได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

36. ส่วนผู้ที่พลาดจากเราก็ทำร้ายตัวเองทุกคนที่เกลียดเราก็รักความตาย”