1. หญิงฉลาดสร้างเรือนของตนขึ้นส่วนหญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือของตน
2. คนที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เดินอย่างเที่ยงตรงแต่คนที่ดูหมิ่นพระองค์ก็เดินในทางคดเคี้ยวของตน
3. วาจายโสของคนโง่นำโทษทัณฑ์มาสู่ตนเองแต่คำพูดของคนฉลาดจะปกป้องเขาไว้
4. ที่ไหนไม่มีวัว ยุ้งฉางก็ว่างเปล่าแต่แรงวัวให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์
5. พยานซื่อสัตย์ไม่โกหกแต่พยานเท็จโกหกอยู่เรื่อย
6. คนชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่เคยพบแต่ผู้ที่มีความเข้าใจก็พบความรู้ได้อย่างง่ายดาย
7. อย่าเฉียดใกล้คนโง่เพราะเจ้าจะไม่พบความรู้จากปากของเขา
8. ปัญญาของคนฉลาดหลักแหลมคือการเข้าใจทางของตนแต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกตัวเอง
9. คนโง่ล้อเล่นกับความผิดบาปแต่ในหมู่คนเที่ยงธรรมมีแต่ความปรารถนาดี
10. มีแต่ใจตนเองที่รู้ถึงความขมขื่นและไม่มีใครร่วมรับรู้สันติสุขในใจ
11. บ้านของคนชั่วจะถูกทำลายราบคาบแต่เพิงของคนเที่ยงธรรมจะเจริญขึ้น
12. มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้องแต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย
13. แม้ขณะหัวเราะ จิตใจอาจปวดร้าวและความชื่นชมยินดีอาจจบลงด้วยความโศกเศร้า
14. คนละทิ้งความเชื่อจะถูกลงโทษอย่างสาสมเพราะทางของเขาแต่คนดีก็ได้รับบำเหน็จของตน
15. คนอ่อนต่อโลกเชื่อไปหมดทุกอย่างแต่คนสุขุมรอบคอบรู้จักยั้งคิดในแต่ละย่างก้าว
16. คนฉลาดยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและหลีกห่างจากความชั่วส่วนคนโง่หุนหันพลันแล่นแต่หลงคิดว่าตนเองมั่นคงปลอดภัย
17. คนวู่วามทำอะไรโง่ๆและคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง
18. คนอ่อนต่อโลกรับความโง่เป็นมรดกแต่คนสุขุมรอบคอบรับความรู้เป็นมงกุฎ
19. คนชั่วจะก้มกราบลงต่อหน้าคนดีและคนเลวจะกราบลงที่ประตูรั้วของคนชอบธรรม
20. คนจนนั้นแม้แต่เพื่อนบ้านก็ยังเมินหนีแต่คนร่ำรวยมีเพื่อนฝูงมากมาย
21. ผู้ที่ดูถูกเพื่อนบ้านก็บาปความสุขมีแก่ผู้ที่ช่วยเหลือคนยากไร้
22. ผู้วางแผนชั่วร้ายก็หลงเตลิดไม่ใช่หรือ?แต่คนที่คิดอ่านการดีก็พบความเมตตากรุณาและความซื่อสัตย์
23. การพากเพียรทำงานล้วนให้ผลกำไรถ้าดีแต่พูดก็ยากจน
24. ความมั่งคั่งเป็นมงกุฎของคนฉลาดแต่ความโง่ของคนโง่ก็คือความโง่
25. พยานที่พูดความจริงช่วยชีวิตคนแต่พยานเท็จใส่ร้ายป้ายสี
26. ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ามีป้อมปราการมั่นคงซึ่งจะเป็นที่ลี้ภัยให้แก่ลูกหลานของเขา
27. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นน้ำพุแห่งชีวิตช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย
28. ศักดิ์ศรีของกษัตริย์อยู่ที่จำนวนประชากรที่จงรักภักดีถ้าไม่มีประชาชน เจ้านายก็อยู่ไม่ได้
29. ความใจเย็นเป็นคุณลักษณะที่ยิ่งใหญ่ความใจร้อนส่งเสริมความโง่เขลา
30. ใจสงบเยือกเย็นให้ชีวิตกับร่างกายแต่ความอิจฉาริษยากัดกร่อนกระดูก
31. ผู้ที่รังแกคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขาแต่ผู้ที่เมตตาคนขัดสนก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า
32. เมื่อภัยพิบัติมาถึง คนชั่วก็ถูกโค่นล้มแต่คนชอบธรรมลี้ภัยในพระเจ้าแม้ในความตาย
33. สติปัญญาพักอยู่ในใจของคนที่มีวิจารณญาณและเป็นที่ประจักษ์แจ้งแม้ในหมู่คนโง่
34. ความชอบธรรมเชิดชูชาติแต่บาปทำให้ชนชาติต่างๆ ถูกพิพากษา