1. เป็นคนยากจนแต่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติดีกว่าเป็นคนพูดตลบตะแลง เพราะคนเช่นนี้เป็นคนโง่
2. หากความปรารถนาที่ปราศจากศีลธรรมความรู้นั้นไม่ดีคนหุนหันพลันแล่นจะยิ่งเดินออกนอกลู่นอกทางไปไกลสักเท่าใด!
3. ความโง่ของคนทำลายชีวิตตนเองแต่ใจของเขากลับโกรธโทษองค์พระผู้เป็นเจ้า
4. ความมั่งคั่งชักนำให้มีเพื่อนฝูงมากมายแต่เพื่อนสนิทของคนจนก็ยังละทิ้งเขาไป
5. พยานเท็จจะไม่ลอยนวลพ้นโทษและคนโกหกจะไม่พ้นผิด
6. คนมากมายเอาใจผู้มีอำนาจและทุกคนจะเป็นเพื่อนกับคนใจกว้าง
7. หากญาติพี่น้องของคนจนเองยังเมินหน้าหนีเพื่อนๆ ของเขาจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!ถึงแม้เขาตามอ้อนวอนแต่ทุกคนก็หายหน้ากันไปหมด
8. ผู้ที่ได้สติปัญญาก็รักชีวิตของตนเองผู้ที่รักความเข้าใจไม่ช้าก็เจริญรุ่งเรือง
9. พยานเท็จจะไม่พ้นโทษและคนโกหกจะต้องพินาศ
10. หากคนโง่ไม่เหมาะจะอยู่อย่างเลิศหรูทาสยิ่งไม่เหมาะจะปกครองเจ้านายมากกว่านั้นสักเท่าใด!
11. ความสุขุมรอบคอบจะทำให้คนเราอดทนและเกียรติยศของเขาคือการให้อภัยความผิดของคนอื่น
12. พระพิโรธของกษัตริย์เป็นดั่งเสียงคำรามของราชสีห์แต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างรดพืชพันธุ์ธัญญาหาร
13. ลูกโง่เขลาเป็นความหายนะแก่พ่อของตนและภรรยาที่ชอบทะเลาะก็เหมือนหลังคารั่วที่มีน้ำหยดอยู่เสมอ
14. บ้านและทรัพย์สินเป็นมรดกจากพ่อแม่ส่วนภรรยาที่สุขุมรอบคอบมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
15. ความขี้เกียจทำให้หลับสนิทและคนขี้เกียจต้องหิวโหย
16. ผู้ที่เชื่อฟังคำตักเตือนสั่งสอนก็ถนอมชีวิตของตนไว้ผู้ที่ไม่ใส่ใจทางของตนจะต้องตาย
17. ผู้ที่เมตตาคนยากจนก็เท่ากับให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืมและพระองค์จะทรงให้รางวัลตอบแทนสิ่งที่เขาทำ
18. จงอบรมบ่มนิสัยลูก เพราะสิ่งนี้ให้ความหวังอย่ารู้เห็นเป็นใจให้เขาต้องตาย
19. คนใจร้อนจะต้องรับโทษของตนเองถ้าเจ้าจะช่วยเขา ก็ต้องช่วยกันอยู่ร่ำไป
20. จงฟังคำแนะนำและรับคำตักเตือนเพื่อในที่สุดเจ้าจะได้เป็นหนึ่งในบรรดาคนฉลาด
21. ในใจของมนุษย์มีแผนงานมากมายแต่พระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะสำเร็จ
22. สิ่งที่คนเราปรารถนาคือความรักอันยั่งยืนและเป็นคนยากจนก็ดีกว่าเป็นคนโกหก
23. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้านำไปสู่ชีวิตเขาจะอิ่มหนำและพักสงบปราศจากความทุกข์ร้อน
24. คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชามไม่ยอมแม้แต่จะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง!
25. จงเฆี่ยนคนชอบเยาะเย้ย แล้วคนอ่อนต่อโลกจะเรียนรู้ความสุขุมรอบคอบจงเตือนคนที่มีวิจารณญาณและเขาจะเรียนรู้
26. ลูกที่ปล้นพ่อและขับไล่แม่ก็เป็นลูกที่นำความอับอายขายหน้ามาให้
27. ลูกเอ๋ย ถ้าเจ้าเลิกฟังคำสั่งสอนก็จะหลงเตลิดจากถ้อยคำแห่งความรู้
28. พยานฉ้อฉลเย้ยหยันความยุติธรรมและปากของคนชั่วกลืนความชั่วลงไป