1. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดตาชั่งไม่เที่ยงแต่พอพระทัยเครื่องชั่งที่เที่ยงตรง
2. เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมาส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ
3. ความสัตย์สุจริตนำทางให้คนเที่ยงธรรมส่วนความปลิ้นปล้อนทำให้คนไม่ซื่อสัตย์พลิกคว่ำ
4. ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย
5. ความชอบธรรมของคนดีไร้ที่ติรักษาทางของเขาให้ตรงส่วนคนชั่วจะล้มลงโดยความชั่วร้ายของตน
6. ความชอบธรรมของคนเที่ยงตรงช่วยกอบกู้เขาส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ติดกับเพราะความปรารถนาชั่วของตน
7. เมื่อคนชั่วตายไป ความหวังของเขาก็พังพินาศทุกสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้จากอำนาจของตนก็สูญเปล่า
8. คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ร้อนแต่ความทุกข์นั้นจะตกอยู่กับคนชั่วแทน
9. ปากของคนกลับกลอกทำลายเพื่อนบ้านส่วนคนชอบธรรมหนีพ้นโดยอาศัยความรู้
10. เมื่อคนชอบธรรมเจริญรุ่งเรือง บ้านเมืองก็ปีติยินดีเมื่อคนชั่วย่อยยับ ก็มีเสียงโห่ร้องยินดี
11. โดยพรของคนเที่ยงธรรม บ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่องแต่โดยปากของคนชั่ว บ้านเมืองก็พินาศย่อยยับ
12. คนไร้สามัญสำนึกก็เหยียดหยามเพื่อนบ้านส่วนคนที่มีความเข้าใจย่อมสงบปากสงบคำ
13. คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับส่วนคนที่ไว้วางใจได้ก็รักษาความลับไว้
14. ถ้าขาดการชี้นำ ประเทศชาติก็ล่มจมแต่มีที่ปรึกษาหลายคนก็ปลอดภัย
15. ผู้ที่ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะเดือดร้อนแน่นอนแต่ผู้ที่ไม่ยอมจับมือวางมัดจำก็ปลอดภัย
16. หญิงผู้มีใจกรุณาย่อมได้รับความนับถือส่วนชายใจร้ายย่อมได้แต่เงินเท่านั้น
17. ผู้ที่มีใจเมตตากรุณาก็นำประโยชน์สุขมาให้ตนเองส่วนผู้ที่โหดร้ายทำลายตัวเอง
18. คนชั่วได้ค่าจ้างจอมปลอมแต่ผู้ที่หว่านความชอบธรรมได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จอย่างแน่นอน
19. มั่นใจได้ว่าคนชอบธรรมจะได้รับชีวิตส่วนผู้ติดตามความชั่วก็ไปสู่ความตาย
20. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนที่คดในข้องอในกระดูกแต่ทรงชื่นชมคนที่วิถีทางของเขาไร้ที่ติ
21. จงมั่นใจเถิดว่า คนชั่วร้ายจะไม่ลอยนวลพ้นโทษแต่บรรดาคนชอบธรรมจะได้รับการปลดปล่อย
22. สาวสวยที่ไม่รู้จักคิดก็เหมือนห่วงทองคำคล้องอยู่ที่จมูกหมู
23. ความปรารถนาของคนชอบธรรมบรรลุแต่ผลดีแต่ความหวังของคนชั่วจบลงที่ความโกรธโทษทัณฑ์
24. บางคนยิ่งให้อย่างใจกว้างกลับยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นส่วนบางคนยิ่งตระหนี่ถี่เหนียวกลับยิ่งขาดแคลน
25. คนใจกว้างจะเจริญรุ่งเรืองผู้ที่นำความชุ่มชื่นไปสู่คนอื่น ก็จะได้รับความชุ่มชื่น
26. ผู้คนสาปแช่งผู้ที่กักตุนข้าวแต่อวยพรผู้ที่เต็มใจขายให้
27. พระเจ้าทรงโปรดปรานผู้ที่เสาะแสวงหาสิ่งดีส่วนความชั่วมาสู่ผู้แสวงหามัน
28. คนที่วางใจในทรัพย์สมบัติจะล้มคว่ำลงส่วนคนชอบธรรมจะรุ่งเรืองเหมือนต้นไม้ที่เจริญงอกงาม
29. ผู้ที่ทำให้ครอบครัวทุกข์ร้อน จะไม่เหลืออะไรเลยและคนโง่จะตกเป็นทาสของคนจิตใจฉลาด
30. ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิตและคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต