พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

โฮเชยา 13:7-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. ดังนั้นเราจึงจู่โจมเข้าใส่พวกเขาเหมือนสิงโตเราจะซุ่มอยู่ริมทางเหมือนเสือดาว

8. เหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไปเราจะเข้าโจมตีและฉีกพวกเขาออกเราจะเป็นดั่งราชสีห์ที่กลืนกินพวกเขาสัตว์ป่าจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ

9. “อิสราเอลเอ๋ย เจ้าถูกทำลายล้างเพราะเจ้าต่อสู้เราผู้ที่ช่วยเหลือเจ้า

10. ไหนล่ะกษัตริย์ของเจ้า ผู้ที่จะช่วยเจ้าได้?ไหนล่ะเจ้าเมืองทั้งปวงที่เจ้าพูดว่า‘ให้เรามีกษัตริย์และเจ้านายเถิด’?

11. ฉะนั้นเราจึงให้กษัตริย์แก่เจ้าด้วยโทสะของเราและเราก็พรากเขาไปด้วยความกริ้วโกรธของเรา

12. ความผิดของเอฟราอิมถูกสะสมไว้และบาปของเขาถูกบันทึกไว้

13. เขาเจ็บปวดเหมือนหญิงใกล้คลอดแต่เขาเป็นเด็กไร้สติปัญญาเมื่อถึงเวลาแล้วเขาก็ไม่ยอมคลอดออกมา

14. “เราจะไถ่ตัวพวกเขาจากอำนาจของแดนผู้ตายเราจะไถ่เขาจากความตายความตายเอ๋ย ไหนล่ะพิษสงของเจ้า?แดนผู้ตายเอ๋ย ไหนล่ะหายนะของเจ้า?“เราจะไม่มีความเมตตาสงสารเลย

15. ถึงแม้ว่าเขารุ่งโรจน์อยู่ในหมู่พี่น้องแต่ลมตะวันออกจากองค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึงพัดกระหน่ำมาจากทะเลทรายน้ำพุของเขาจะไม่ไหลบ่อน้ำของเขาจะเหือดแห้งและคลังของเขาจะถูกปล้นชิงเอาทรัพย์สมบัติไปหมด