พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

โฮเชยา 11:7-11 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. ประชากรของเราตั้งใจทิ้งเราไปแม้ว่าพวกเขาจะร้องทูลต่อเราผู้สูงสุดเราก็จะไม่เชิดชูพวกเขาเลย

8. “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าหลุดมือไปได้อย่างไร?อิสราเอลเอ๋ย เราจะยอมปล่อยเจ้าไปได้อย่างไร?เราจะปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนอัดมาห์ได้หรือ?เราจะทำให้เจ้าเหมือนเศโบยิมได้อย่างไร?จิตใจที่อยู่ภายในเราก็เปลี่ยนไปความเมตตาเอ็นดูของเราก็ได้รับการปลุกขึ้น

9. เราจะไม่ลงโทษเจ้าตามความโกรธอันรุนแรงของเราหรือหันมาทำลายล้างเอฟราอิมอีกเพราะเราเป็นพระเจ้า ไม่ใช่มนุษย์เป็นองค์บริสุทธิ์ท่ามกลางเจ้าเราจะไม่มาด้วยความโกรธ

10. เขาจะติดตามองค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์จะทรงเปล่งพระสุรเสียงดุจราชสีห์เมื่อพระองค์ทรงเปล่งเสียงกึกก้องลูกๆ ของพระองค์จะสั่นสะท้านกลับมาจากทางตะวันตก

11. เขาจะรีบรุดตัวสั่นมาจากอียิปต์เหมือนนกและมาจากอัสซีเรียเหมือนนกพิราบเราจะพาพวกเขากลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนอีก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น