พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 8:3-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

3. ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ข้างประตูเข้าเมืองว่า

4. “มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย เราร้องเรียกพวกเจ้าเราป่าวร้องแก่มนุษย์ทั้งปวง

5. เจ้าคนอ่อนต่อโลก จงมีความสุขุมรอบคอบเจ้าคนโง่ จงใส่ใจในสิ่งนี้

6. ฟังเถิด เรามีเรื่องสำคัญมากจะบอกเราเอ่ยปากเพื่อกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง

7. ปากของเรากล่าวความจริงริมฝีปากของเราชิงชังความชั่ว

8. วาจาทั้งสิ้นของเราเที่ยงธรรมไม่มีการลดเลี้ยวหรือบิดเบือน

9. คำพูดของเราตรงไปตรงมาสำหรับผู้มีความเข้าใจและถูกทำนองคลองธรรมสำหรับผู้มีความรู้

10. จงเลือกคำสอนของเราแทนที่จะเลือกเงินเลือกความรู้แทนที่จะเลือกทองเนื้อเก้า

11. เพราะปัญญาสูงค่ากว่าทับทิมสิ่งที่เจ้าปรารถนาไม่มีอะไรเปรียบกับนางได้

12. “เรา ปัญญา อยู่คู่ความสุขุมรอบคอบเรามีความรู้และความเฉลียวฉลาด

13. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือการเกลียดชังความชั่วเราชิงชังความหยิ่งยโส ความจองหองการประพฤติชั่ว และวาจาตลบตะแลง

14. คำปรึกษาและดุลยพินิจเป็นของเราเรามีความเข้าใจและอำนาจ