พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 7:17-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

17. ประพรมด้วยมดยอบกฤษณาและอบเชย

18. มาสิ ให้เราเริงรักดื่มด่ำกันถึงพรุ่งนี้เช้าเลยให้เราเริงสำราญด้วยความรัก

19. สามีของฉันไม่อยู่บ้านเขาเดินทางไปแดนไกล

20. เขาเอาเงินไปเต็มกระเป๋ากว่าจะกลับมาก็วันเพ็ญ”

21. นางโอ้โลมเขาด้วยคำหวานหูออดอ้อนจนเขาเสียที

22. เขาก็เดินต้อยๆ ตามนางไปทันทีเหมือนวัวถูกจูงเข้าโรงฆ่าสัตว์เหมือนกวางก้าวไปติดกับ

23. จนกระทั่งถูกปักด้วยธนูลึกไปถึงตับเหมือนนกบินไปหากับดักไม่รู้ว่าความตายรออยู่ข้างหน้า

24. ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราเถิดจงใส่ใจถ้อยคำของเรา

25. อย่าปล่อยใจไปตามทางของนางอย่าหลงไปตามทางนั้น

26. เพราะเหยื่อที่นางฟาดฟันลงนั้นมากมายนักแม้แต่คนยิ่งใหญ่ก็ตายเพราะนาง

27. บ้านของนางเป็นทางหลวงสู่หลุมศพนำไปถึงห้องแห่งความตาย