พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 7:1-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. ลูกเอ๋ย จงปฏิบัติตามคำของเราจงสะสมคำบัญชาของเราไว้กับตัว

2. จงทำตามคำบัญชาของเรา และเจ้าจะมีชีวิตอยู่จงรักษาคำสอนของเราไว้ดั่งแก้วตา

3. จงพันมันไว้รอบนิ้วเป็นเครื่องเตือนใจและจงจารึกมันไว้ในดวงใจ

4. จงกล่าวแก่ปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน”จงเรียกความเข้าใจว่า “ญาติของฉัน”

5. สิ่งเหล่านี้จะคุ้มกันเจ้าจากหญิงแพศยาจากคำออดอ้อนเย้ายวนของหญิงเสเพล

6. เพราะครั้งหนึ่งเรายืนอยู่ที่หน้าต่างบ้านของเราเรามองลอดหน้าต่างลงไป

7. เรามองลงไปในหมู่คนอ่อนต่อโลกเราสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้จักคิด

8. เขาเดินไปตามถนนแถวบ้านของนางเดินไปตามทางสู่บ้านของนาง

9. ใกล้สิ้นวัน ยามโพล้เพล้ขณะค่ำคืนย่างเข้ามา

10. ดูสิ! หญิงคนหนึ่งออกมาพบเขาแต่งตัวเยี่ยงโสเภณีและมีเจตนาแอบแฝงในใจ

11. (นางพูดพล่ามไร้ยางอายอยู่ไม่ติดบ้าน

12. เดี๋ยวไปที่ถนน เดี๋ยวอยู่ที่ลานเมืองคอยซุ่มดักอยู่ทุกมุมเมือง)