พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 29:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. ผู้ที่ถูกตักเตือนบ่อยๆ แต่ยังทำคอแข็งไม่ฟังจะแหลกสลายเกินเยียวยาในชั่วพริบตา

2. เมื่อคนชอบธรรมเจริญ ผู้คนก็ชื่นชมยินดีเมื่อคนชั่วขึ้นปกครอง ผู้คนก็โอดครวญ

3. ชายที่รักสติปัญญาทำให้พ่อสุขใจแต่คนที่คบหาสมาคมกับหญิงโสเภณีก็จะหมดเนื้อหมดตัว

4. กษัตริย์สร้างความมั่นคงให้ชาติด้วยความยุติธรรมแต่กษัตริย์ที่รับสินบนก็ทำลายชาติ

5. ผู้ที่ประจบสอพลอเพื่อนบ้านของตนก็กางข่ายไว้ดักเท้าของตน

6. คนเลวติดกับเพราะบาปของตนแต่คนชอบธรรมโห่ร้องยินดี

7. คนชอบธรรมใส่ใจในความยุติธรรมเพื่อผู้ยากไร้แต่คนชั่วไม่แยแส

8. คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองโกลาหลแต่คนฉลาดทำให้ความโกลาหลสงบลง