22. คนฉลาดสามารถโจมตีเมืองของคนที่มีกำลังและทลายที่มั่นซึ่งเขาไว้วางใจ
23. ผู้ที่ระวังปากและลิ้นของตนก็ปกป้องตนให้พ้นจากหายนะ
24. คนเย่อหยิ่ง คนจองหอง มีชื่อว่า “นักเยาะเย้ย”เขาทำตัวยโสโอหัง
25. ความอยากของคนเกียจคร้านฆ่าตัวเขาเองเพราะเขาไม่ยอมลงมือทำงาน
26. เขาอยากได้โน่นอยากได้นี่อยู่วันยังค่ำแต่คนชอบธรรมเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
27. เครื่องบูชาของคนชั่วนั้นน่าชิงชังโดยเฉพาะเมื่อเขานำมาด้วยเจตนาชั่ว!
28. ผู้ให้คำพยานเท็จจะพินาศแต่คนที่ตั้งใจฟังจะเป็นพยานที่เชื่อถือได้เสมอ
29. คนชั่วดื้อดึงถือดีส่วนคนเที่ยงธรรมไตร่ตรองถึงวิถีทางของตน
30. ไม่มีสติปัญญา หรือวิจารณญาณ หรือแผนการใดๆที่ต่อต้านพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้