1. พระทัยของกษัตริย์อยู่ในพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเหมือนธารน้ำไหลซึ่งพระเจ้าทรงนำไปสู่คนทั้งปวงที่พระองค์พอพระทัย
2. ทางทั้งสิ้นของมนุษย์ก็ดูถูกต้องในสายตาของเขาแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประเมินจิตใจ
3. การทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรมเป็นที่ปรารถนาขององค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งกว่าเครื่องบูชา
4. ตาเย่อหยิ่งและใจผยองคือทุ่งนาที่ไม่ได้หว่านไถของคนชั่วทั้งสองสิ่งนี้ล้วนเป็นบาป
5. แผนงานของคนขยันนำมาซึ่งผลกำไรเช่นเดียวกับที่ความรีบร้อนนำมาซึ่งความขัดสน
6. ทรัพย์สินที่ได้มาจากลิ้นโป้ปดคือหมอกควันที่จางหาย และกับดักมรณะ
7. ความอำมหิตของคนชั่วจะลากพวกเขาไปสู่หายนะเพราะเขาไม่ยอมทำสิ่งที่ถูกต้อง
8. วิถีทางของผู้ทำผิดนั้นคดเคี้ยวส่วนความประพฤติของผู้บริสุทธิ์นั้นเที่ยงตรง
9. อยู่ที่มุมดาดฟ้าดีกว่าอยู่ร่วมชายคากับภรรยาที่ชอบหาเรื่อง
10. คนชั่วปรารถนาชั่วเพื่อนบ้านไม่เคยได้รับความเมตตาจากเขา
11. เมื่อคนชอบเยาะเย้ยถูกลงโทษ คนอ่อนต่อโลกก็เกิดปัญญาเมื่อฟังคนฉลาด เขาก็ได้ความรู้