พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 19:2-13 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

2. หากความปรารถนาที่ปราศจากศีลธรรมความรู้นั้นไม่ดีคนหุนหันพลันแล่นจะยิ่งเดินออกนอกลู่นอกทางไปไกลสักเท่าใด!

3. ความโง่ของคนทำลายชีวิตตนเองแต่ใจของเขากลับโกรธโทษองค์พระผู้เป็นเจ้า

4. ความมั่งคั่งชักนำให้มีเพื่อนฝูงมากมายแต่เพื่อนสนิทของคนจนก็ยังละทิ้งเขาไป

5. พยานเท็จจะไม่ลอยนวลพ้นโทษและคนโกหกจะไม่พ้นผิด

6. คนมากมายเอาใจผู้มีอำนาจและทุกคนจะเป็นเพื่อนกับคนใจกว้าง

7. หากญาติพี่น้องของคนจนเองยังเมินหน้าหนีเพื่อนๆ ของเขาจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!ถึงแม้เขาตามอ้อนวอนแต่ทุกคนก็หายหน้ากันไปหมด

8. ผู้ที่ได้สติปัญญาก็รักชีวิตของตนเองผู้ที่รักความเข้าใจไม่ช้าก็เจริญรุ่งเรือง

9. พยานเท็จจะไม่พ้นโทษและคนโกหกจะต้องพินาศ

10. หากคนโง่ไม่เหมาะจะอยู่อย่างเลิศหรูทาสยิ่งไม่เหมาะจะปกครองเจ้านายมากกว่านั้นสักเท่าใด!

11. ความสุขุมรอบคอบจะทำให้คนเราอดทนและเกียรติยศของเขาคือการให้อภัยความผิดของคนอื่น

12. พระพิโรธของกษัตริย์เป็นดั่งเสียงคำรามของราชสีห์แต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างรดพืชพันธุ์ธัญญาหาร

13. ลูกโง่เขลาเป็นความหายนะแก่พ่อของตนและภรรยาที่ชอบทะเลาะก็เหมือนหลังคารั่วที่มีน้ำหยดอยู่เสมอ