21. ผู้ที่ดูถูกเพื่อนบ้านก็บาปความสุขมีแก่ผู้ที่ช่วยเหลือคนยากไร้
22. ผู้วางแผนชั่วร้ายก็หลงเตลิดไม่ใช่หรือ?แต่คนที่คิดอ่านการดีก็พบความเมตตากรุณาและความซื่อสัตย์
23. การพากเพียรทำงานล้วนให้ผลกำไรถ้าดีแต่พูดก็ยากจน
24. ความมั่งคั่งเป็นมงกุฎของคนฉลาดแต่ความโง่ของคนโง่ก็คือความโง่
25. พยานที่พูดความจริงช่วยชีวิตคนแต่พยานเท็จใส่ร้ายป้ายสี
26. ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ามีป้อมปราการมั่นคงซึ่งจะเป็นที่ลี้ภัยให้แก่ลูกหลานของเขา
27. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นน้ำพุแห่งชีวิตช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย
28. ศักดิ์ศรีของกษัตริย์อยู่ที่จำนวนประชากรที่จงรักภักดีถ้าไม่มีประชาชน เจ้านายก็อยู่ไม่ได้
29. ความใจเย็นเป็นคุณลักษณะที่ยิ่งใหญ่ความใจร้อนส่งเสริมความโง่เขลา
30. ใจสงบเยือกเย็นให้ชีวิตกับร่างกายแต่ความอิจฉาริษยากัดกร่อนกระดูก
31. ผู้ที่รังแกคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขาแต่ผู้ที่เมตตาคนขัดสนก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า
32. เมื่อภัยพิบัติมาถึง คนชั่วก็ถูกโค่นล้มแต่คนชอบธรรมลี้ภัยในพระเจ้าแม้ในความตาย
33. สติปัญญาพักอยู่ในใจของคนที่มีวิจารณญาณและเป็นที่ประจักษ์แจ้งแม้ในหมู่คนโง่
34. ความชอบธรรมเชิดชูชาติแต่บาปทำให้ชนชาติต่างๆ ถูกพิพากษา