1. หญิงฉลาดสร้างเรือนของตนขึ้นส่วนหญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือของตน
2. คนที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เดินอย่างเที่ยงตรงแต่คนที่ดูหมิ่นพระองค์ก็เดินในทางคดเคี้ยวของตน
3. วาจายโสของคนโง่นำโทษทัณฑ์มาสู่ตนเองแต่คำพูดของคนฉลาดจะปกป้องเขาไว้
4. ที่ไหนไม่มีวัว ยุ้งฉางก็ว่างเปล่าแต่แรงวัวให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์
5. พยานซื่อสัตย์ไม่โกหกแต่พยานเท็จโกหกอยู่เรื่อย
6. คนชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่เคยพบแต่ผู้ที่มีความเข้าใจก็พบความรู้ได้อย่างง่ายดาย
7. อย่าเฉียดใกล้คนโง่เพราะเจ้าจะไม่พบความรู้จากปากของเขา
8. ปัญญาของคนฉลาดหลักแหลมคือการเข้าใจทางของตนแต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกตัวเอง
9. คนโง่ล้อเล่นกับความผิดบาปแต่ในหมู่คนเที่ยงธรรมมีแต่ความปรารถนาดี
10. มีแต่ใจตนเองที่รู้ถึงความขมขื่นและไม่มีใครร่วมรับรู้สันติสุขในใจ
11. บ้านของคนชั่วจะถูกทำลายราบคาบแต่เพิงของคนเที่ยงธรรมจะเจริญขึ้น
12. มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้องแต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย
13. แม้ขณะหัวเราะ จิตใจอาจปวดร้าวและความชื่นชมยินดีอาจจบลงด้วยความโศกเศร้า
14. คนละทิ้งความเชื่อจะถูกลงโทษอย่างสาสมเพราะทางของเขาแต่คนดีก็ได้รับบำเหน็จของตน
15. คนอ่อนต่อโลกเชื่อไปหมดทุกอย่างแต่คนสุขุมรอบคอบรู้จักยั้งคิดในแต่ละย่างก้าว
16. คนฉลาดยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและหลีกห่างจากความชั่วส่วนคนโง่หุนหันพลันแล่นแต่หลงคิดว่าตนเองมั่นคงปลอดภัย