พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 11:14-30 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

14. ถ้าขาดการชี้นำ ประเทศชาติก็ล่มจมแต่มีที่ปรึกษาหลายคนก็ปลอดภัย

15. ผู้ที่ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะเดือดร้อนแน่นอนแต่ผู้ที่ไม่ยอมจับมือวางมัดจำก็ปลอดภัย

16. หญิงผู้มีใจกรุณาย่อมได้รับความนับถือส่วนชายใจร้ายย่อมได้แต่เงินเท่านั้น

17. ผู้ที่มีใจเมตตากรุณาก็นำประโยชน์สุขมาให้ตนเองส่วนผู้ที่โหดร้ายทำลายตัวเอง

18. คนชั่วได้ค่าจ้างจอมปลอมแต่ผู้ที่หว่านความชอบธรรมได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จอย่างแน่นอน

19. มั่นใจได้ว่าคนชอบธรรมจะได้รับชีวิตส่วนผู้ติดตามความชั่วก็ไปสู่ความตาย

20. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนที่คดในข้องอในกระดูกแต่ทรงชื่นชมคนที่วิถีทางของเขาไร้ที่ติ

21. จงมั่นใจเถิดว่า คนชั่วร้ายจะไม่ลอยนวลพ้นโทษแต่บรรดาคนชอบธรรมจะได้รับการปลดปล่อย

22. สาวสวยที่ไม่รู้จักคิดก็เหมือนห่วงทองคำคล้องอยู่ที่จมูกหมู

23. ความปรารถนาของคนชอบธรรมบรรลุแต่ผลดีแต่ความหวังของคนชั่วจบลงที่ความโกรธโทษทัณฑ์

24. บางคนยิ่งให้อย่างใจกว้างกลับยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นส่วนบางคนยิ่งตระหนี่ถี่เหนียวกลับยิ่งขาดแคลน

25. คนใจกว้างจะเจริญรุ่งเรืองผู้ที่นำความชุ่มชื่นไปสู่คนอื่น ก็จะได้รับความชุ่มชื่น

26. ผู้คนสาปแช่งผู้ที่กักตุนข้าวแต่อวยพรผู้ที่เต็มใจขายให้

27. พระเจ้าทรงโปรดปรานผู้ที่เสาะแสวงหาสิ่งดีส่วนความชั่วมาสู่ผู้แสวงหามัน

28. คนที่วางใจในทรัพย์สมบัติจะล้มคว่ำลงส่วนคนชอบธรรมจะรุ่งเรืองเหมือนต้นไม้ที่เจริญงอกงาม

29. ผู้ที่ทำให้ครอบครัวทุกข์ร้อน จะไม่เหลืออะไรเลยและคนโง่จะตกเป็นทาสของคนจิตใจฉลาด

30. ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิตและคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต