1. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดตาชั่งไม่เที่ยงแต่พอพระทัยเครื่องชั่งที่เที่ยงตรง
2. เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมาส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ
3. ความสัตย์สุจริตนำทางให้คนเที่ยงธรรมส่วนความปลิ้นปล้อนทำให้คนไม่ซื่อสัตย์พลิกคว่ำ
4. ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย
5. ความชอบธรรมของคนดีไร้ที่ติรักษาทางของเขาให้ตรงส่วนคนชั่วจะล้มลงโดยความชั่วร้ายของตน
6. ความชอบธรรมของคนเที่ยงตรงช่วยกอบกู้เขาส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ติดกับเพราะความปรารถนาชั่วของตน
7. เมื่อคนชั่วตายไป ความหวังของเขาก็พังพินาศทุกสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้จากอำนาจของตนก็สูญเปล่า
8. คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ร้อนแต่ความทุกข์นั้นจะตกอยู่กับคนชั่วแทน