12. เจ้าไม่ควรยืนยิ้มอยู่ด้วยความพอใจในเมื่อน้องชายของเจ้ารับเคราะห์ในครั้งนั้นเจ้าไม่ควรเปรมปรีดิ์เย้ยประชาชนยูดาห์ในเมื่อเขาทั้งหลายถูกทำลายเจ้าไม่ควรจะโอ้อวดในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
13. เจ้าไม่ควรเข้าประตูเมืองแห่งประชากรของเราในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลายเออ เจ้าไม่ควรยืนยิ้มอยู่ในเรื่องภัยพิบัติของเขาในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลายเจ้าไม่ควรจะเข้าริบทรัพย์สินของเขาไปในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลาย
14. เจ้าไม่ควรจะยืนสกัดทางแยกของเขาเพื่อจะดักจับพวกหลบหนีของเขาเจ้าไม่ควรมอบผู้ที่รอดมาได้ให้แก่ศัตรูของเขาในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
15. เพราะวันแห่งพระเจ้าใกล้ประชาชาติทั้งสิ้นเข้ามาแล้วเจ้ากระทำแก่เขาอย่างไร ก็จะมีผู้มากระทำแก่เจ้าอย่างนั้นการกระทำของเจ้าจะกลับมาตกบนศีรษะของเจ้าเอง
16. เจ้าดื่มอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของเราฉันใดประชาชาติที่อยู่ล้อมรอบทั้งสิ้นก็จะดื่มฉันนั้นเออ เขาจะดื่มแล้วก็โอนเอนไปเขาจะเป็นเหมือนอย่างที่ไม่เคยเกิดมา
17. แต่จะมีคนรอดพ้นในภูเขาศิโยนและที่นั้นจะบริสุทธิ์และพงศ์พันธุ์ของยาโคบจะได้ถือกรรมสิทธิ์ที่ดินอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
18. พงศ์พันธุ์ของยาโคบจะเป็นไฟพงศ์พันธุ์ของโยเซฟจะเป็นเปลวไฟและพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าวไฟและเปลวไฟจะไหม้และเผาผลาญเสียพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะไม่มีใครรอดได้เลย เพราะว่าพระเจ้าได้ลั่นพระวาจาแล้ว
19. คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนเกบจะได้ภูเขาเอซาวเป็นกรรมสิทธิ์คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนินเชเฟลาห์จะได้แผ่นดินฟีลิสเตียเขาจะได้แผ่นดินเอฟราอิมและแผ่นดินสะมาเรียเป็นกรรมสิทธิ์และเบนยามินจะได้กิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์
20. พลโยธาของอิสราเอลที่เป็นเชลยจะได้ฟีนิเซียไกลไปจนถึงศาเรฟัทเป็นกรรมสิทธิ์ส่วนพวกเชลยชาวเยรูซาเล็มที่อยู่ในเสฟาราดจะได้หัวเมืองในเนเกบเป็นกรรมสิทธิ์
21. พวกกู้ชาติจะขึ้นไปที่ภูเขาศิโยน เพื่อปกครองภูเขาเอซาวและราชอาณาจักรนั้นจะตกเป็นของพระเจ้า