50. သို့သော် ယေရှုက “မတားမြစ်ကြနှင့်။ အကြောင်းမူကား သင်တို့ကိုမဆန့်ကျင်သောသူသည် သင်တို့ဘက်သားဖြစ်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
51. ကိုယ်တော်သည် ကောင်းကင်ဘုံသို့ဆောင်ယူခြင်းခံတော်မူမည့်နေ့ရက် နီးကပ်လာသောအခါ ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ကြွရန် ရှေးရှုလျက်
52. စေတမန်တို့ကို မိမိရှေ့မှစေလွှတ်တော်မူ၏။ သူတို့သည်သွား၍ ကိုယ်တော်အတွက်ပြင်ဆင်ထားရန် ရှမာရိနယ်သားတို့၏ရွာတစ်ရွာသို့ဝင်ကြ၏။
53. သို့သော် ကိုယ်တော်သည် ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ဦးတည်လျက် ခရီးသွားနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ထိုရွာသားတို့သည် ကိုယ်တော်ကိုလက်မခံကြ။
54. တပည့်တော်ယာကုပ်နှင့်ယောဟန်တို့သည် ထိုအဖြစ်ကိုမြင်လျှင် “သခင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် မိုးကောင်းကင်မှ မီးကျလာစေ၍ သူတို့ကိုလောင်ကျွမ်းစေရန် ကိုယ်တော်အလိုရှိပါသလော”ဟု မေးလျှောက်ကြ၏။
55. သို့သော် ကိုယ်တော်သည်လှည့်၍ သူတို့ကိုဆုံးမတော်မူ၏။
56. ထို့နောက် သူတို့သည် အခြားသောရွာသို့သွားကြ၏။
57. သူတို့သည် လမ်း၌ခရီးသွားကြစဉ် လူတစ်ဦးက “ကိုယ်တော်သွားသည့်နေရာတိုင်းသို့ အကျွန်ုပ်လိုက်ပါမည်”ဟု လျှောက်လေ၏။
58. ယေရှုကလည်း “မြေခွေးတို့၌ တွင်းရှိကြ၏။ မိုးကောင်းကင်ငှက်တို့၌လည်း အသိုက်များရှိကြ၏။ လူ့သား၌မူကား ခေါင်းချစရာနေရာမရှိ”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
59. ကိုယ်တော်သည် အခြားသောသူတစ်ဦးအား “ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သို့သော် ထိုသူက “သခင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်၏ဖခင်ကို ဦးစွာသွား၍ သင်္ဂြိုဟ်ခွင့်ပြုတော်မူပါ”ဟု လျှောက်လေ၏။
60. ကိုယ်တော်ကလည်း “လူသေတို့သည် မိမိတို့၏လူသေတို့ကို သင်္ဂြိုဟ်ကြပါလေစေ။ သင်မူကား သွား၍ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်အကြောင်းကိုဟောပြောလော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။