31. Laasstß enkerne Vergeehen sein, und schaugtß, däßß neue Menschn werdtß! Zwö wolletß n durchaus sterbn, ös Isryheeler?
32. I haan diend nix dyrvon, wenn ainer weiter mueß, sait dyr Trechtein, mein Got, sundern wenn öbber umstöckt, däß yr eyn n Löbn bleibt.