Dyr Heskiheel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48

De Bibl auf Bairisch

Dyr Heskiheel 18 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Yn n Herrn sein Wort ergieng an mi:

2. Wie kemmtß n ös bei enk z Isryheel auf dös Sprichwort: "D Vätter össnd Rampferbörl, und yn de Kinder werdnd de Zöndd stumpf."?

3. So waar i löb, sait dyr Trechtein, mein Got, niemdd meer von enk Isryheeler sollt dös Sprichwort verwenddn.

4. Allsand Menschn seind mein, d Vätter grad yso wie de Kinder. Grad der, wo sündigt, sollt sterbn.

5. Wer naach meinn Willn löbn will, sollt tuen, was recht und gerecht ist:

6. Er tuet nit eyn de Nimetn bei Opfermaeler mit, wenddtß si nit an de Götzn von de Isryheeler, schänddt nit s Weib von seinn Naahstn, haat nix mit ainer, wenn s grad ir Zeit haat,

7. pfrengt niemdd, gibt yn n Schuldner s Pfand zrugg und raaubt nit. Mit n Hungrignen tailt yr sein Broot, und yn dönn aane Gwand gibt yr öbbs zo n Anzieghn.

8. Er leiht nix her um Zinsn und wuechert nity. Er tuet nix Unrechts und schaut, däß yr schlichtt, wenn ain streitnd.

9. Er löbt naach meinn Gsötz, achtt auf meine Satzungen und haltt s aau ein. Grecht ist yr halt, und drum bleibt yr an n Löbn, sait dyr Herr, mein Got.

10. Aber ayn Sölcherner kan aynn ungraatnen Sun habn, wo zo n Mörder werd older ayn anderne von dene Sünddn begeet,

11. wogögn dyr Vater dös allss nit taan haat. Wenn der Sun bei Opfermaeler eyn de Nimetn mittuet, yn aynn Andern sein Weib enteert,

12. Elende und Arme unterdruckt, Anderne beraaubt und yn n Schuldner s Pfand nit zrugggibt, zo de Götzn bett und Grauln begeet,

13. öbbs um Zinsn herleiht und wuechert, sollt der öbby eyn n Löbn bleibn? Schoon gar nit aau! Er haat all die Grauln taan und mueß drum weiter. Er ist selbn d Schuld an seinn Tood.

14. Ietz haat aber der meinetwögn wider aynn Sun; und der seght dös allss, was sein Päpp anstöllt. Seghn tuet yr s, naachmachen aber nity.

15. Er tuet halt +nit bei Opfermaeler eyn de Nimetn mit, bett de Götzn von de Isryheeler +nit an, schänddt nit s Weib von seinn Naahstn,

16. unterdruckt niemdd, fordert glei kain Pfand und raaubt yn niemdd öbbs. Yn n Hungrignen gibt yr öbbs von seinn Broot, und yn dönn aane Gwand gibt yr ains.

17. Er geet yn n Unrecht aus n Wög, nimmt kainn Zins und wuechert nity. Er befolgt meine Satzungen und löbt naach meinn Gsötz. Der Sun stirbt diend nit wögn de Sünddn von seinn Vatern; nän, nän, yn dönn kimmt nix hin!

18. Sein Vater aber gmueß wögn seiner Schuld sterbn, weil yr Anderne erpresst und ausgsäcklt und in seinn Kraiß lautter Unrecht taan haat.

19. Ös fraagtß, zwö däß dyr Sun nit für n Päpp seine Sünddn gstraafft werd? Ganz ainfach: Weil dyr Sun tadlloos glöbt und ghanddt haat. Er haat auf alle meine Geboter gachtt und dyrnaach glöbt. Dösswögn bleibt yr eyn n Löbn.

20. Grad wer sündigt, mueß weiter. Ayn Sun sollt nit yn seinn Vatern sein Schuld tragn und umkeerter. De Grechtet kimmt grad yn n Grechtn zguet, und d Schuld lastt grad auf n Schuldignen.

21. Aber der Gotloose, wo si von seine gantzn Sünddn bekeert, all meine Vorschriftn achtt und tuet, was recht und gerecht ist, bleibt aau eyn n +Löbn und stirbt +nit.

22. Kains von de Vergeehen, wo yr si schuldig gmacht haat dyrmit, werd iem angrechnet. Wögn seiner Grechtet bleibt yr eyn n Löbn.

23. Maintß n, i haet öbbs dyrvon, wenn dyr Gotloose weiter mueß?, fraagt dyr Herr, mein Got. Schoon gar nit aau! I lög ja Werd drauf, däß yr umstöckt umbb n Übl und dyrdurch eyn n Löbn bleibt.

24. Wenn aber ayn Frummer sein rechtförtigs Löbn aufgibt, Unrecht tuet und all die Grauln verüebt wie dyr Boese aau, maintß, der sollet eyn n Löbn bleibn? Nän, von kainer von seine grechtn Taatn kan yr non abherbeissn! Wögn seiner Treuloosigkeit und wögn derer Sündd, wo yr begangen haat, mueß yr weiter.

25. Und daa maintß ös: Daa steet dyr Trechtein +schoon dyrnöbn! Ietz pässtß aynmaal auf, ös Isryheeler: Was, i +machet s nit gscheid? Nän, +ös steetß dyrnöbn!

26. Wenn dyr Grechte sein rechtschaffens Löbn aufgibt und Unrecht tuet, mueß yr dyrfür sterbn, öbn wögn seinn Unrecht.

27. Wenn si dyr Schuldige von dönn Unrecht abwenddt, wo yr begangen haat, und schaut, däß yr orddntlich löbt, gaat yr sein Löbn bewarn.

28. Wenn yr alle Vergeehen, wo yr si dyrmit schuldig gmacht haat, bereut und umkeert, dann bleibt yr aau eyn n Löbn. Der geet +nit zgrund.

29. D Isryheeler aber mainend, daa machet dyr Trechtein öbbs falsch. Maintß +wirklich? Nän, nän, +ös seitß schief gwicklt!

30. Drum will i enk richtn, aynn Iedn naach seinn Verhaltn, ös Isryheeler, sait dyr Herr, mein Got. Stöcktß um, und wenddtß enk ab von enkerne gantzn Vergeehen, nit däß enk d Sündd non zo n Untergang werd!

31. Laasstß enkerne Vergeehen sein, und schaugtß, däßß neue Menschn werdtß! Zwö wolletß n durchaus sterbn, ös Isryheeler?

32. I haan diend nix dyrvon, wenn ainer weiter mueß, sait dyr Trechtein, mein Got, sundern wenn öbber umstöckt, däß yr eyn n Löbn bleibt.