15. Batseba is toe na die koning se kamer toe. Hy was baie oud en Abisag, die vrou uit Sunem, het hom verpleeg.
16. Batseba het laag voor hom gebuig en Dawid het vir haar gevra: “Wat kan ek vir jou doen?”
17. Batseba sê toe: “U Majesteit, lank gelede het u my in die Naam van die Here u God beloof dat my seun Salomo na u koning sou word.
18. Vandag het Adonia egter koning geword. Niemand het u nog daarvan vertel nie.
19. Hy het baie beeste, skape en vetgemaakte kalwers geoffer en al u seuns genooi. Abjatar die priester, en Joab, die hoof van u leër, was ook daar. Adonia het u seun Salomo egter nie genooi nie.
20. U Majesteit, die hele Israel wag op u. U moet nou sê wie na u koning moet word.
21. As u niks gaan sê nie, sal Adonia vir my en Salomo na u dood soos verraaiers behandel.”
22. Batseba was nog aan die praat toe Natan daar aankom.
23. Hulle het vir die koning gesê die profeet is daar en Dawid het gesê hy moet inkom. Natan het die kamer binnegegaan en laag voor die koning gebuig.
24. Natan het gevra: “U Majesteit, is dit u wat gesê het dat Adonia in u plek moet koning word?
25. Adonia het vandag ’n groot klomp beeste, skape en vetgemaakte kalwers by die Sogeletrots gaan offer. Hy het al u seuns soontoe genooi en die leërhoofde en Abjatar die priester was ook daar. Op hierdie oomblik vier hulle fees en kort-kort skree die mense: ‘Lank lewe koning Adonia.’
26. Maar, U Majesteit, hy het nie een van ons genooi nie. Nie vir my nie, ook nie vir Sadok, die ander priester nie en ook nie vir Benaja nie. Selfs Salomo is nie eens genooi nie.
27. Is dit reg wat Adonia gedoen het, U Majesteit? Moet hy u opvolg? Het u alles so beplan sonder om ons daarvan te vertel?”