6. Sodra die kanne vol was, sê sy aan haar seun: Bring vir my nog ’n kan aan; maar hy antwoord haar: Daar is geen kan meer nie. Toe gaan die olie staan.
7. Daarop kom sy om dit die man van God te kenne te gee; en hy sê: Gaan verkoop die olie en betaal jou skulde; van die orige kan jy en jou seuns dan lewe.
8. En op ’n dag het Elísa verbygegaan na Sunem; en daar was ’n vermoënde vrou wat by hom aangehou het dat hy brood sou eet. En so dikwels as hy verbygaan, het hy daarheen weggedraai om brood te eet.
9. En sy het aan haar man gesê: Kyk tog, ek merk dat dit ’n heilige man van God is wat gedurig by ons verbygaan;
10. laat ons tog ’n klein ommuurde bo-kamer maak, en laat ons daar vir hom ’n bed en ’n tafel en ’n stoel en ’n lamp neersit; wanneer hy dan by ons kom, kan hy daar intrek.
11. En toe hy op ’n dag daar kom, het hy in die bo-kamer ingetrek en daar gaan lê
12. en aan sy dienaar Gehási gesê: Roep hierdie Sunamitiese vrou. Nadat hy haar dan geroep en sy voor hom gaan staan het,