35-36. Vakit ilerlemişti. Öğrencileri İsa'ya gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de ilerledi. Halkı salıver de çevredeki çiftlik ve köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”
37. İsa ise, “Onlara siz yiyecek verin” diye karşılık verdi.Öğrenciler İsa'ya, “Gidip iki yüz dinarlık ekmek alıp onlara yedirelim mi yani?” diye sordular.
38. İsa onlara, “Kaç ekmeğiniz var, gidin bakın” dedi.Öğrenip geldiler, “Beş ekmekle iki balığımız var” dediler.
39. İsa herkesi küme küme yeşil çayıra oturtmalarını buyurdu.
40. Halk yüzer ellişer kişilik bölükler halinde oturdu.
41. İsa beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri böldü ve halka dağıtmaları için öğrencilerine verdi. İki balığı da hepsinin arasında paylaştırdı.
42-43. Herkes yiyip doydu. Artakalan ekmek ve balıktan on iki sepet dolusu topladılar.
44. Yemek yiyen erkeklerin sayısı beş bin kadardı.
45. Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakada bulunan Beytsayda'ya geçmelerini buyurdu. Bu arada kendisi halkı evlerine gönderecekti.
46. Onları uğurladıktan sonra, dua etmek için dağa çıktı.
47-48. Akşam olduğunda, tekne gölün ortasına varmıştı. Yalnız başına karada kalan İsa, öğrencilerinin kürek çekmekte çok zorlandıklarını gördü. Çünkü rüzgar onlara karşı esiyordu. Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı. Yanlarından geçip gidecekti.
49. Onlar ise, gölün üstünde yürüdüğünü görünce O'nu hayalet sanarak bağrıştılar.
50. Hepsi O'nu görmüş ve dehşete kapılmıştı. İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.
51. Tekneye binip onlara katılınca rüzgar dindi. Onlarsa büyük bir şaşkınlık içindeydi.
52. Ekmekle ilgili mucizeyi bile anlamamışlardı; zihinleri körelmişti.
53. İsa'yla öğrencileri gölü aştılar, Ginnesar'da karaya çıkıp tekneyi bağladılar.
54. Onlar tekneden inince, halk İsa'yı hemen tanıdı.