17. “Efendisi ona, ‘Aferin, iyi köle!’ dedi. ‘En küçük işte güvenilir olduğunu gösterdiğin için on kent üzerinde yetkili olacaksın.’
18. “İkincisi gelip, ‘Efendimiz, senin bir minan beş mina daha kazandı’ dedi.
19. “Efendisi ona da, ‘Sen beş kent üzerinde yetkili olacaksın’ dedi.
20. “Başka biri geldi, ‘Efendimiz’ dedi, ‘İşte senin minan! Onu bir mendile sarıp sakladım.
21. Çünkü senden korktum, sert adamsın; kendinden koymadığını alır, ekmediğini biçersin.’
22. “Efendisi ona, ‘Ey kötü köle, seni kendi ağzından çıkan sözle yargılayacağım’ dedi. ‘Kendinden koymadığını alan, ekmediğini biçen sert bir adam olduğumu bildiğine göre,
23. neden paramı faize vermedin? Ben de geldiğimde onu faiziyle geri alırdım.’
24. “Sonra çevrede duranlara, ‘Elindeki minayı alın, on minası olana verin’ dedi.
25. “Ona, ‘Efendimiz’ dediler, ‘Onun zaten on minası var!’
26. “O da, ‘Size şunu söyleyeyim, kimde varsa ona daha çok verilecek. Ama kimde yoksa, kendisinde olan da elinden alınacak’ dedi.
27. ‘Beni kral olarak istemeyen o düşmanlarıma gelince, onları buraya getirin ve gözümün önünde kılıçtan geçirin!’ ”
28. İsa, bu sözleri söyledikten sonra önden yürüyerek Yeruşalim'e doğru ilerledi.
29-30. Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci ile Beytanya'ya yaklaştığında iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, “Karşıdaki köye gidin” dedi, “Köye girince, üzerine daha hiç kimsenin binmediği, bağlı duran bir sıpa bulacaksınız. Onu çözüp bana getirin.