24. Tanrı ise, ölüm acılarına son vererek O'nu diriltti. Çünkü O'nun ölüme tutsak kalması olanaksızdı.
25. O'nunla ilgili olarak Davut şöyle der:‘Rab'bi her zaman önümde gördüm,Sağımda durduğu için sarsılmam.
26. Bu nedenle yüreğim mutlu, dilim sevinçlidir.Dahası, bedenim de umut içinde yaşayacak.
27. Çünkü sen canımı ölüler diyarına terk etmeyeceksin,Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.
28. Yaşam yollarını bana bildirdin;Varlığınla beni sevinçle dolduracaksın.’
29. “Kardeşler, size açıkça söyleyebilirim ki, büyük atamız Davut öldü, gömüldü, mezarı da bugüne dek yanıbaşımızda duruyor.
30. Davut bir peygamberdi ve soyundan birini tahtına oturtacağına dair Tanrı'nın kendisine ant içerek söz verdiğini biliyordu.
31. Geleceği görerek Mesih'in* ölümden dirilişine ilişkin şunları söyledi: ‘O, ölüler diyarına terk edilmedi, bedeni çürümedi.’
32. Tanrı, İsa'yı ölümden diriltti ve biz hepimiz bunun tanıklarıyız.
33. O, Tanrı'nın sağına yüceltilmiş, vaat edilen Kutsal Ruh'u Baba'dan almış ve şimdi gördüğünüz ve işittiğiniz gibi, bu Ruh'u üzerimize dökmüştür.
34-35. Davut, kendisi göklere çıkmadığı halde şöyle der:‘Rab Rabbim'e dedi ki,Ben düşmanlarınıAyaklarının altına serinceye dek,Sağımda otur.’
36. “Böylelikle bütün İsrail halkı şunu kesinlikle bilsin: Tanrı, sizin çarmıha gerdiğiniz İsa'yı hem Rab hem Mesih yapmıştır.”