5. Ang kunwang pumupuri sa kanyang kapwa,nag-uumang ng bitag na sa sarili inihahanda.
6. Ang masama ay nahuhuli sa sariling kasalanan,ngunit ang matuwid ay panatag, may awit ng kagalakan.
7. Kinikilala ng matuwid ang karapatan ng mahirap,ngunit ito'y bale-wala sa mga taong swapang.
8. Ang buong bayan ay ginugulo ng palalo,ngunit ang galit ay pinapawi ng taong matino.
9. Kapag inihabla ng may unawa ang isang taong mangmang,ito'y hahalakhak lang at lilikha ng kaguluhan.
10. Ang mamamatay-tao ay namumuhi sa taong tapat,ngunit ang matuwid, sa kanila'y nag-iingat.
11. Kung magalit ang mangmang ay walang pakundangan,ngunit ang matalino'y nagpipigil na ang galit niya'y mahalata.
12. Kapag nakinig ang hari sa kasinungalingan,lahat ng lingkod niya'y mabubuyo sa kasamaan.
13. Magkapareho sa iisang bagay ang mahirap at maniniil:Si Yahweh ang may bigay ng kanilang paningin.
14. Kung ang pagtingin ng hari ay pantay-pantay,magiging matatag magpakailanman ang kanyang kaharian.
15. Disiplina at pangaral, hatid ay karunungan;ngunit ang batang suwail, sa magulang ay kahihiyan.
16. Kapag masama ang namamahala, naglipana ang karahasan,ngunit masasaksihan ng matuwid ang kanilang kapahamakan.
17. Ang anak mo'y busugin sa pangaral,at pagdating ng araw, siya'y iyong karangalan.
18. Ang bansang walang patnubay ng Diyos ay puno ng kaguluhan,ngunit mapalad ang taong sumusunod sa Kautusan.