17. Ang taong mainit ang ulo ay nakagagawa ng di marapat,ngunit ang mahinahon ay lagi nang nag-iingat.
18. Ang taong hangal ay nag-aani ng kamangmangan,ngunit ang matalino'y nagkakamit ng karunungan.
19. Ang makasalanan ay gumagalang sa mabuting tao,at makikiusap na siya'y tulungan nito.
20. Ang taong mahirap kadalasa'y tinatalikuran,ngunit ang mayaman ay maraming kaibigan.
21. Ang humahamak sa kapwa ay gumagawa ng masama,ngunit ang matulungin, ligaya ang tinatamasa.
22. Ang gumagawa ng masama ay mapapahamak,ngunit ang nag-iisip ng mabuti'y pagkakatiwalaan at igagalang.
23. Ang bawat pagsisikap ay may pakinabang,ngunit ang puro salita, ang bunga ay kahirapan.
24. Ang putong ng matalino ay ang kanyang karunungan,ang kuwintas ng mangmang ay ang kanyang kahangalan.
25. Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng buhay,ngunit ang salita ng sinungaling ay pawang kataksilan.
26. Ang paggalang at pagsunod kay Yahweh, dulot ay kapayapaan,may hatid na katatagan sa buong sambahayan.
27. Ang paggalang at pagsunod kay Yahweh ay bukal ng buhay,at ang taong mayroon nito'y malayo sa bitag ng kamatayan.
28. Ang karangalan ng hari ay nasa dami ng nasasakupan,ngunit walang kabuluhan ang pinunong walang tauhan.