2. Itong aking sasabihin ay bagay na talinhaga,nangyari pa noong una, kaya ito'y mahiwaga.
3. Ito'y aming narinig na, kaya naman aming alam,nagbuhat sa aming nuno na sa ami'y isinaysay.
4. Sa sarili naming anak ito'y hindi ililihim,ito'y aming isasaysay sa sunod na lahi namin;mga gawang tinutukoy ay lubhang kahanga-hangana si Yahweh ang gumanap, mga gawa niyang dakila.
5. Mayro'n siyang patotoo na kay Jacob itinatag,mayro'n siyang kautusang sa Israel iniatas;ang utos sa ating nuno, dapat nilang ipatupad,ituturong lagi ito, sa kanilang mga anak.
6. Sa lahat ng lahi nila ito'y dapat na iaral,at ang angkang susunod pa ay marapat na turuan.
7. Sa ganito, masusunod nilang lagi yaong utos,ang matatag na pag-asa'y ilalagak nila sa Diyos,at ang dakila niyang gawa'y hindi nila malilimot.
8. Sa kanilang mga nuno, hindi dapat na pumaris,na matigas ang damdaming sa Diyos ay naghimagsik;isang lahing di marunong magtiwala at magtiis,ang pag-asa ay marupok at kulang ang pananalig.
9. Tulad ng Efraimita, mga pana ang sandata,sa panahon ng labana'y nagsitakas pa rin sila.
10. Ang tipan sa Panginoo'y hindi nila sinusunod,hindi sila lumalakad nang ayon sa mga utos.
11. Nakalimutan na nila ang lahat ng kabutihan,mga gawa ng ating Diyos na kanilang hinangaan.
12. Ang lahat ng gawang ito, noong una'y nasaksihan,ang nangyari sa Egipto, sa lupain nitong Zoan,