13. hinawi niya yaong dagat, doon sila pinaraan,ang tubig sa magkabila'y parang pader kung pagmasdan.
14. Kapag araw, sa paglakad naging gabay nila'y ulap,at kung gabi naman, tanglaw ay apoy na maliwanag.
15. May tubig na iniinom kahit sila nasa ilang,sa batuha'y umaagos na likas sa kalaliman.
16. Mula roon sa batuhan, ang tubig ay umaagos,daloy nito kung pagmasdan, katulad ay isang ilog.
17. Ngunit sila'y patuloy rin sa kanilang kasalanan,sinusuway nila ang Diyos habang sila'y nasa ilang.
18. Sadya nilang sinusubok, ginagalit nila ang Diyos;ang hiningi ay pagkaing gustung-gusto nilang lubos.
19. Kinalaban nila ang Diyos nang sabihin ang ganito:“Sa gitna ba nitong ilang mabubusog niya tayo?
20. Nang hampasin yaong bato, oo't tubig ay bumukal,dumaloy ang mga batis, tubig doon ay umapaw;ngunit ito yaong tanong, tayo kaya'y mabibigyanng tinapay na masarap at ng karneng kailangan?”
21. Nang marinig ang ganito, si Yahweh nama'y nag-init,sa hinirang niyang bansa'y nag-apoy ang kanyang galit.
22. Pagkat sila ay ayaw nang sa Diyos ay magtiwala,sa pangakong pagliligtas ay ayaw nang maniwala.
23. Gayon pa man, itong Diyos nag-utos sa kalangitan,at ang mga pinto nito'y agad-agad na nabuksan.
24. Bunga nito, ang pagkai'y bumuhos na parang ulan,ang pagkain nilang manna, sa kanila'y ibinigay.
25. Ang kaloob na pagkai'y pagkain ng mga anghel,hindi sila nagkukulang, masagana kung dumating.
26. Yaong ihip ng amihan, ay siya rin ang nag-utos,sa taglay na lakas niya'y dumating ang hanging timog.