6. Wika ko, “Kung ako lamang ay may pakpak, parang kalapati, ako ay lilipad;hahanapin ko ang dakong panatag.
7. Aking liliparin ang malayong lugar,at doon sa ilang ako mananahan. (Selah)
8. Ako ay hahanap agad ng kanlunganupang makaiwas sa bagyong darating.”
9. Sila ay wasakin, Yahweh, guluhin mo; pag-uusap nila'y bayaang malito,yamang karahasan ang nakikita ko, at sa lunsod nila ay nagkakagulo.
10. Sa lunsod na puno ng sama't ligalig,araw-gabi'y doon sila lumiligid;
11. Sa gitna ng lunsod na wasak nang tunay, naghahari pa rin ang katiwalian;pati pang-aapi ay nasasaksihan.
12. Kaya kong mabata at mapagtiisan,kung ang mangungutya ay isang kaaway;kung ang maghahambog ay isang kalaban,kayang-kaya ko pang siya'y pagtaguan!
13. Ang mahirap nito'y tunay kong kasama,aking kaibigang itinuturing pa!
14. Dati'y kausap ko sa bawat sandaliat maging sa templo, kasama kong lagi.