27. Sa patnubay ng Espiritu, si Simeon ay pumasok sa Templo. At nang dalhin doon nina Jose at Maria ang sanggol na si Jesus upang tuparin ang ayon sa hinihingi ng Kautusan,
28. kinarga ni Simeon ang sanggol. Pagkatapos, nagpuri siya sa Diyos,
29. “Ngayon, Panginoon, maaari na pong yumaong mapayapaang inyong abang alipin ayon sa inyong pangako.
30. Yamang nakita na po ng aking mga mata ang inyong pagliligtas,
31. na inyong inihanda sa harapan ng lahat ng bansa.
32. Ito po ay liwanag na tatanglaw sa mga Hentilat magbibigay-dangal sa inyong bansang Israel.”
33. Namangha ang mga magulang ng sanggol dahil sa sinabi ni Simeon tungkol sa bata.
34. Binasbasan sila ni Simeon, at sinabi kay Maria, “Tandaan mo, ang batang ito'y nakatalaga sa ikapapahamak o ikaliligtas ng marami sa Israel. Siya ang magiging tanda mula sa Diyos ngunit tutuligsain siya ng marami,
35. kaya't mahahayag ang kanilang iniisip. Dahil dito, magdaranas ka ng matinding kapighatiang parang isang patalim na itinarak sa iyong puso.”
36. Naroon din sa Templo ang isang propetang babae na ang pangalan ay Ana, anak ni Fanuel at mula sa angkan ni Aser. Siya'y napakatanda na. Pitong taon pa lamang silang nagsasama ng kanyang asawa,
37. at ngayo'y walumpu't apat na taon na siyang biyuda. Lagi siya sa Templo, at araw-gabi'y sumasamba sa Diyos sa pamamagitan ng pag-aayuno at pananalangin.
38. Nang oras na iyon, lumapit din siya kina Jose at Maria, at nagpasalamat sa Diyos. Nagsalita rin siya tungkol sa sanggol sa lahat ng naghihintay sa pagpapalaya ng Diyos sa Jerusalem.
39. Nang maisagawa na nila ang lahat ng ayon sa hinihingi ng kautusan ng Panginoon, umuwi na sila sa bayan ng Nazaret sa Galilea.
40. Ang bata'y lumaking malusog, matalino, at kalugud-lugod sa Diyos.
41. Taun-taon, tuwing Pista ng Paskwa, ang mga magulang ni Jesus ay pumupunta sa Jerusalem.
42. Nang siya'y labindalawang taon na, dumalo sila sa pista, ayon sa kanilang kaugalian.