10. Kapag nangyari ito, ako'y liligaya,sa gitna ng pagdurusa, lulundag sa saya.Alam kong banal ang Diyos,kaya di ko sinusuway, kanyang mga utos.
11. Ang lakas ko ay ubos na, di na ako makatagal,kung wala rin lang pag-asa ay bakit pa mabubuhay?
12. Ako nama'y hindi bato, at hindi tanso ang katawan ko.
13. Ako'y wala nang lakas upang iligtas ang sarili ko,wala na akong matakbuhan upang hingan ng saklolo.
14. “Sa magulong kalagayan, kailangan ko'y kaibigan,tumalikod man ako o hindi sa Diyos na Makapangyarihan.
15. Ngunit kayong mga kaibigan ko'y di ko maaasahan,para kayong sapang natutuyo kapag walang ulan.
16-17. Kung taglamig, ang ilog ay pawang yelo,pagsapit ng tag-araw, nawawalang lahat ito;ang ilog ay natutuyo, walang laman kahit ano.