23. “May taong namamatay sa gitna ng kasaganaan,panatag ang katayuan, maginhawa ang kabuhayan.
24. Katawan niya ay malusog,at malalakas ang tuhod.
25. Mayroon namang namamatay sa kahirapan,ni hindi nakalasap kahit kaunting kaligayahan.
26. Ngunit pareho silang sa alabok nahihimlay,at kapwa inuuod ang kanilang katawan.
27. “Alam ko kung ano ang binabalak ninyong gawinat ang masamang iniisip ninyo laban sa akin.
28. Tiyak na itatanong ninyo kung nasaan ang tahananng taong namuhay sa kasamaan.
29. “Hindi ba ninyo naitatanong sa mga manlalakbay,mga ulat nila'y hindi ba ninyo pinaniniwalaan?
30. Sa panahon ng kahirapan at kasawiang-palad,di ba't ang masama ay laging naliligtas?
31. Sa kanyang kasamaa'y walang nagpapamukha,walang naniningil sa masama niyang gawa.
32. Kapag siya ay namatay at inihatid na sa hukay,maraming nagbabantay sa kanyang libingan.
33. Napakaraming sa kanya'y maghahatid sa libing,pati lupang hihigan niya, sa kanya ay malambing.
34. Ngunit pang-aaliw ninyo'y walang kabuluhan,pagkat lahat ng sagot ninyo'y pawang kasinungalingan!”