2. upang pagkaitan ng katarungan ang mga nangangailangan,upang alisan ng karapatan ang mahihirap,at upang pagsamantalahan ang mga biyuda at ulila.
3. Ano ang gagawin ninyo sa araw ng pagpaparusa,pagdating ng pagkawasak na magmumula sa malayo?Kanino kayo lalapit upang humingi ng tulong,at kanino ninyo iiwanan ang inyong kayamanan,
4. upang hindi kayo mabilanggo, o mamatay sa labanan?Sa kabila ng lahat ng ito, hindi nawawala ang kanyang poot;patuloy niyang paparusahan ang kanyang bayan.
5. Ikaw Asiria ang gagamitin kong pamalo—ang tungkod ng aking pagkapoot.
6. Isusugo ko siya laban sa isang bayang walang diyos,isang bayang kinapopootan ko,upang ito'y wasakin at samsaman ng lahat ng yamanat tapakang parang putik sa lansangan.
7. Ngunit hindi ganito ang binabalak ng hari ng Asiria,wala nga ito sa isipan niya.Ang layunin niya'y wasakin ang maraming bansa.
8. Ang sabi niya:“Hindi ba't pawang hari ang aking mga pinuno?
9. Ano ang pagkakaiba ng Calno sa Carquemis?Ng Hamat sa Arpad,at ng Samaria sa Damasco?
10. Kung paanong pinarusahan ko ang mga kahariang sumasamba sa mga diyus-diyosan;na higit na marami ang mga larawang inanyuan kaysa naroon sa Jerusalem at Samaria,
11. hindi ko rin ba gagawin sa Jerusalem at sa mga diyus-diyosan nito,ang ginawa ko sa Samaria at sa mga imahen nito?”
12. Ngunit kapag natapos na ni Yahweh ang kanyang layunin sa Bundok Zion at sa Jerusalem, paparusahan niya ang hari ng Asiria dahil sa kanyang kayabangan, kataasan at kapalaluan.
13. Sapagkat ang sabi niya:“Nagawa ko iyan dahil sa taglay kong lakas at karunungan,inalis ko ang hangganan ng mga bansa,at sinamsam ko ang kanilang mga kayamanan;ibinagsak ko sa lupa ang mga nakaupo sa trono.
14. Kinamkam ko ang kayamanan ng mga bansa na parang nasa isang pugad.Tinipon ko ang buong lupatulad ng pagtipon sa mga itlog na iniwanan,wala man lamang pakpak na nagbalak lumipad,walang bibig na bumubuka o huning narinig.”