24. Humukay ka ng maraming balon,tubig ng dayuhan ay iyong ininom.Ang lahat ng batis sa bansang Egiptoay pawang natuyo nang matapakan mo.
25. “‘Tila hindi mo pa nababalitaanang aking balak noon pa mang araw?Ang lahat ng iyon ngayo'y nagaganapmatitibay na lunsod na napapaligiran ng pader,napabagsak mong lahat at ngayo'y bunton ng pagkawasak.
26. Ang mga nakatira sa mga nasabing bayan,pawang napahiya at ang lakas ay naparam.Ang kanilang katulad at kabagayay halamang lanta na sumusupling pa lamang,natuyong damo sa ibabaw ng bubong.
27. “‘Lahat ng ginagawa mo'y aking nalalaman,ang pinagmulan mo at patutunguhan.Hindi na rin lingid ang iyong isipan,alam kong sa akin ika'y nasusuklam.
28. Dahil sa matinding poot mo sa akin,at kahambugan mong sa aki'y di lihim,ang ilong mong iya'y aking tatalianat ang iyong bibig, aking bubusalan,ibabalik kita sa iyong pinagmulan.’”
29. Sinabi ni Isaias, “Haring Ezequias, ito ay magiging isang palatandaan para sa iyo: Sa taóng ito, ang kakainin mo'y bunga ng mga supling ng pinag-anihan. At sa susunod na taon ay mga bunga rin noon. Ngunit sa ikatlong taon, maghasik kayo at mag-ani, magtanim ng ubas at kainin ang mga bunga niyon.
30. At ang mga natirang buháy sa sambahayan ni Juda, ay muling dadami, mag-uugat at mamumunga nang sagana.