7. นางจะวิ่งไล่ตามชู้รัก แต่ไม่ทันนางจะเสาะหาพวกเขา แต่ไม่พบแล้วนางจะบอกว่า‘ฉันจะกลับไปหาสามีคนแรกของฉันเพราะเมื่อก่อนฉันมีชีวิตที่ดีกว่านี้มากนัก’
8. นางไม่รับรู้ว่าเรานี่แหละคือผู้ที่ให้เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันแก่นางคือผู้ที่ให้เงินและทองซึ่งพวกเขาใช้บูชาพระบาอัล
9. “ดังนั้นเราจะริบเมล็ดข้าวของเราเมื่อมันสุกและริบเหล้าองุ่นใหม่เมื่อได้ที่แล้วเราจะเอาผ้าขนสัตว์และผ้าลินินของเราคืนซึ่งเราตั้งใจให้นางไว้ปกปิดความเปลือยเปล่าของนาง
10. ดังนั้นในบัดนี้เราจะแฉความสำส่อนของนางต่อหน้าชู้รักทั้งหลายและจะไม่มีผู้ใดช่วยนางให้พ้นมือเราไปได้
11. เราจะยุติงานฉลองทั้งปวงของนางได้แก่เทศกาลประจำปีทั้งหลาย วันขึ้นหนึ่งค่ำและวันสะบาโตทั้งหมดนี้เป็นเทศกาลตามกำหนดของนาง
12. เราจะทำลายบรรดาเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางซึ่งนางกล่าวว่าชู้รักให้มาเป็นค่าตัวเราจะทำให้มันกลายเป็นพุ่มหนามและสัตว์ป่าทั้งหลายจะเข้ามารุมกิน
13. เราจะลงโทษนางที่นางเผาเครื่องหอมบูชาแก่พระบาอัลในวันเหล่านั้นนางประดับกายด้วยแหวนและเพชรพลอยแพรวพราวแล้วโลดแล่นตามชู้รักไปแต่นางกลับลืมเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
14. “ดังนั้นเรากำลังจะเกลี้ยกล่อมนางเราจะพานางเข้าไปในถิ่นกันดารและพูดกับนางอย่างอ่อนโยน
15. ที่นั่นเราจะคืนสวนองุ่นแก่นางและจะทำให้หุบเขาอาโคร์กลายเป็นประตูแห่งความหวังที่นั่นนางจะร้องเพลงเหมือนเมื่อครั้งแรกรุ่นเหมือนวันที่นางออกมาจากอียิปต์”
16. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศแก่ชาวอิสราเอลว่า“ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’และไม่เรียกว่า ‘นายของฉัน’ อีกต่อไป
17. เราจะกำจัดชื่อของพระบาอัลออกจากริมฝีปากของนางจะไม่มีการเอ่ยถึงชื่อเหล่านี้อีกต่อไป