14. แล้วผู้ที่ยังไม่เชื่อจะร้องเรียกพระองค์ได้อย่างไร? และผู้ที่ยังไม่เคยได้ยินเรื่องของพระองค์จะเชื่อได้อย่างไร? และหากไม่มีใครประกาศเรื่องของพระองค์ พวกเขาจะได้ยินได้อย่างไร?
15. และถ้าไม่มีใครส่งเขาไป เขาจะประกาศได้อย่างไร? ตามที่มีเขียนไว้ว่า “เท้าของผู้นำข่าวดีมาช่างงดงามยิ่งนัก!”
16. แต่ไม่ใช่ว่าคนอิสราเอลทั้งปวงจะยอมรับข่าวประเสริฐ เพราะอิสยาห์กล่าวไว้ว่า “พระองค์เจ้าข้า ใครเล่าได้เชื่อถ้อยคำของเรา?”
17. ฉะนั้นความเชื่อจึงเกิดขึ้นจากการได้ยินเรื่องราวนั้น และเรื่องราวที่ได้ยินนั้นคือพระวจนะของพระคริสต์
18. แต่ข้าพเจ้าขอถามว่า “พวกเขาไม่ได้ยินหรือ?” แน่นอนพวกเขาได้ยินแล้ว“เสียงของพวกเขาได้ออกไปทั่วโลกถ้อยคำของพวกเขาไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลก”
19. ข้าพเจ้าขอถามอีกว่าชนอิสราเอลไม่เข้าใจหรือ? ตอนแรกโมเสสกล่าวว่า“เราจะทำให้เจ้าอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ประชาชาติเราจะยั่วโทสะเจ้าด้วยประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจ”
20. และอิสยาห์กล้ากล่าวว่า“บรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเราเราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเรา”
21. แต่ท่านกล่าวถึงพวกอิสราเอลว่า“ตลอดวันเราได้ยื่นมือออกให้แก่ชนชาติที่ไม่เชื่อฟังและดื้อด้าน”