21. เราจะยกความมั่งคั่งของพวกเขาให้เป็นของปล้นแก่คนต่างชาติให้เป็นของเชลยแก่คนชั่วร้ายบนโลกผู้ที่จะทำให้มันเป็นมลทิน
22. เราจะเบือนหน้าหนีจากประชากรและโจรจะย่ำยีสถานที่ที่เรารักพวกมันจะเข้ามาและจะทำให้ที่นั่นเป็นมลทิน
23. “ ‘จงเตรียมโซ่ตรวน!เพราะแผ่นดินนองเลือดและกรุงนี้เต็มไปด้วยความโหดร้ายทารุณ
24. เราจะนำประชาชาติที่ชั่วร้ายที่สุดมาครอบครองบ้านเรือนของพวกเขาเราจะยุติความหยิ่งยโสของผู้มีอำนาจและสถานนมัสการของพวกเขาจะถูกทำให้เป็นมลทิน
25. เมื่อความหวาดหวั่นพรั่นพรึงมาถึงพวกเขาจะแสวงหาสันติภาพแต่ก็ไร้ประโยชน์
26. หายนะโหมกระหน่ำเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าและมีข่าวลือระลอกแล้วระลอกเล่าพวกเขาจะพยายามหานิมิตจากผู้เผยพระวจนะคำสอนของปุโรหิตจากบทบัญญัติจะหมดไปคำปรึกษาของบรรดาผู้อาวุโสจะสูญสิ้นไป
27. กษัตริย์จะคร่ำครวญเจ้านายจะคลุมกายด้วยความสิ้นหวังและประชาชนจะมือไม้สั่นเราจะจัดการกับพวกเขาตามความประพฤติของพวกเขาและเราจะพิพากษาพวกเขาตามมาตรฐานของพวกเขาเมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”