10. “ ‘วันนั้นมาถึงแล้ว!มันมาถึงแล้ว!หายนะปะทุขึ้นแล้วไม้เรียวผลิดอกแล้วและความหยิ่งยโสก็เบ่งบาน!
11. ความทารุณก็เติบโตเป็นไม้เรียวเพื่อลงโทษความชั่วร้ายไม่มีใครในชนชาตินั้นไม่มีสักคนในฝูงชนนั้นไม่มีทรัพย์สมบัติหรือสิ่งมีค่าเหลืออยู่เลย
12. เวลานั้นมาถึงแล้ว!วันนั้นมาถึงแล้ว!อย่าให้ผู้ซื้อลิงโลดอย่าให้ผู้ขายเศร้าโศกเพราะพระพิโรธอยู่เหนือกลุ่มชนทั้งหมด
13. ผู้ขายจะไม่ได้รับที่ดินซึ่งขายไปกลับคืนมาเป็นของตนตราบเท่าที่ทั้งสองฝ่ายยังมีชีวิตอยู่เพราะนิมิตเกี่ยวกับกลุ่มชนทั้งหมดจะไม่ผันแปรเนื่องจากบาปทั้งหลายของพวกเขาจึงไม่มีแม้สักคนจะรักษาชีวิตของตนไว้ได้
14. “ ‘แม้พวกเขาเป่าแตรและเตรียมทุกสิ่งไว้พร้อมสรรพแต่ก็จะไม่มีใครออกรบเลยเพราะโทสะของเราตกอยู่แก่กลุ่มชนทั้งหมด