14. เจ้าได้รับการเจิมตั้งให้เป็นเครูบผู้พิทักษ์เพราะเราได้กำหนดเจ้าไว้เช่นนั้นเจ้าอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าและดำเนินอยู่ท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
15. ตั้งแต่วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้นความประพฤติของเจ้าก็ปราศจากที่ติจนกระทั่งพบความชั่วร้ายในตัวเจ้า
16. การทำมาค้าขึ้นทำให้เจ้าเต็มไปด้วยความอำมหิตและเจ้าได้ทำบาปฉะนั้นเราจึงขับไล่เจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าด้วยความอดสูเครูบผู้พิทักษ์เอ๋ย เราจึงไล่เจ้าไปจากท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
17. จิตใจของเจ้าหยิ่งผยองเพราะความงามของเจ้าและเจ้าได้ทำให้สติปัญญาของตนเสื่อมทรามไปเพราะความโอ่อ่าตระการของตนฉะนั้นเราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนแผ่นดินโลกทำให้กษัตริย์ทั้งหลายตกตะลึง
18. เจ้าได้ทำให้สถานนมัสการทั้งหลายของเจ้าตกต่ำเพราะบาปหนาและการค้าอันทุจริตของเจ้าฉะนั้นเราจึงบันดาลไฟออกมาจากเจ้าเผาผลาญเจ้าและทำให้เจ้าเหลือแต่เถ้าถ่านกองอยู่ที่พื้นต่อหน้าคนพบเห็น
19. มวลประชาชาติที่รู้จักเจ้าก็ตกตะลึงเพราะเจ้าเจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยองและไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
20. พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงประณามไซดอน กล่าวพยากรณ์แก่เมืองนั้นว่า
22. ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า“ ‘ไซดอนเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้าและเราจะได้รับเกียรติสิริจากสิ่งที่เราจะทำกับเจ้าเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราลงอาญาเจ้าและสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราแก่เจ้า