พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

ฮีบรู 1:5-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

5. เพราะพระเจ้าเคยตรัสกับทูตสวรรค์องค์ไหนอย่างนี้บ้าง? ที่ว่า“เจ้าเป็นบุตรของเราวันนี้เราได้เป็นบิดาของเจ้า”และตรัสว่า“เราจะเป็นบิดาของเขาและเขาจะเป็นบุตรของเรา”

6. และอีกครั้งเมื่อพระเจ้าทรงนำบุตรหัวปีของพระองค์เข้ามาในโลก พระองค์ตรัสว่า“ให้ทูตสวรรค์ทั้งสิ้นของพระเจ้านมัสการเขา”

7. พระองค์ตรัสถึงเหล่าทูตสวรรค์ว่า“พระองค์ทรงทำให้ทูตสวรรค์ของพระองค์เป็นสายลมให้ผู้รับใช้ของพระองค์เป็นเปลวไฟ”

8. แต่ส่วนพระบุตรนั้น พระองค์ตรัสว่า“ข้าแต่พระเจ้า ราชบัลลังก์ของพระองค์จะดำรงนิจนิรันดร์พระองค์จะทรงปกครองราชอาณาจักรของพระองค์ด้วยคทาแห่งความชอบธรรม

9. พระองค์ทรงรักความชอบธรรมและทรงเกลียดชังความชั่วฉะนั้นพระเจ้าผู้ทรงเป็นพระเจ้าของพระองค์จึงทรงตั้งพระองค์ไว้เหนือพระสหายทั้งปวงโดยทรงเจิมพระองค์ด้วยน้ำมันแห่งความชื่นชมยินดี”

10. และพระองค์ตรัสด้วยว่า“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ในปฐมกาลพระองค์ทรงวางฐานรากของแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์เป็นพระหัตถกิจของพระองค์

11. สิ่งเหล่านั้นจะพินาศไป แต่พระองค์ทรงดำรงอยู่สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดจะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่ม

12. พระองค์จะทรงม้วนสิ่งเหล่านั้นขึ้นเหมือนเสื้อคลุมสิ่งเหล่านั้นจะถูกเปลี่ยนไปเหมือนเสื้อผ้าแต่พระองค์เองยังคงเดิมและปีเดือนของพระองค์จะไม่สิ้นสุด”

13. มีทูตสวรรค์องค์ไหนบ้างที่พระเจ้าตรัสว่า“จงนั่งที่ขวามือของเราจนกว่าเราจะทำให้ศัตรูของเจ้าเป็นแท่นวางเท้าของเจ้า”?

14. ทูตสวรรค์ทั้งปวงคือวิญญาณผู้ปรนนิบัติซึ่งพระเจ้าทรงส่งไปรับใช้บรรดาผู้ที่จะได้รับความรอดเป็นมรดกไม่ใช่หรือ?