8. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“เหมือนยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่นและผู้คนพูดกันว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายทิ้งมันยังมีดีอยู่บ้าง’เราก็จะทำอย่างนั้นเพื่อผู้รับใช้ของเราเราจะไม่ทำลายพวกเขาเสียหมด
9. เราจะนำลูกหลานจากยาโคบและจากยูดาห์ออกมาผู้ซึ่งจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเราประชากรที่เราเลือกสรรจะได้รับมันเป็นมรดกและผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะและหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่พักสำหรับฝูงสัตว์เพื่อประชากรของเราที่แสวงหาเรา
11. “แต่สำหรับพวกเจ้าที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและลืมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราผู้กางโต๊ะให้เจ้าแห่งโชคลาภและเติมเหล้าองุ่นผสมสังเวยให้เจ้าแห่งโชคชะตา
12. เราจะกำหนดคมดาบให้เป็นชะตากรรมของเจ้าและเจ้าทั้งหมดจะหมอบลงรับการสังหารเพราะเราร้องเรียกแต่เจ้าก็ไม่ตอบเราพูดแต่เจ้าไม่ฟังเจ้าทำชั่วในสายตาของเราและเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
13. ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“ผู้รับใช้ของเราจะกินส่วนเจ้าจะหิวโหยผู้รับใช้ของเราจะดื่มส่วนเจ้าจะกระหายผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะต้องอับอายขายหน้า
14. ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงด้วยจิตใจที่ชื่นชมยินดีส่วนเจ้าจะร้องออกมาด้วยความทุกข์ทรมานใจและร่ำไห้ด้วยดวงใจชอกช้ำร้าวราน