8. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ในเวลาแห่งความโปรดปราน เราจะตอบเจ้าและในวันแห่งความรอด เราจะช่วยเจ้าเราจะปกป้องเจ้าและทำให้เจ้าเป็นพันธสัญญาแก่เหล่าประชากรเพื่อให้ดินแดนนั้นกลับคืนสู่ปกติสุขและรื้อฟื้นกรรมสิทธิ์ซึ่งถูกทิ้งร้างขึ้นมาใหม่
9. เพื่อกล่าวแก่เชลยว่า ‘ออกมาเถิด’และกล่าวแก่ผู้อยู่ในความมืดมนว่า ‘จงเป็นอิสระ!’“พวกเขาจะเลี้ยงชีพอยู่ริมทางและพบทุ่งหญ้าบนเนินเขาแห้งแล้งทุกแห่ง
10. เขาจะไม่หิวหรือกระหายแสงอาทิตย์แรงกล้าและลมทะเลทรายอันร้อนระอุจะไม่แผดเผาเขาอีกต่อไปพระองค์ผู้ทรงเอ็นดูสงสารเขาจะนำเขาและพาเขามายังริมธารน้ำพุ
11. เราจะเปลี่ยนภูเขาทุกลูกของเราให้เป็นทางเรียบและทางหลวงของเราจะถูกยกขึ้น
12. ดูเถิด พวกเขาจะมาจากแดนไกลบางคนมาจากทางเหนือ บางคนมาจากทางตะวันตกบางคนก็มาจากอัสวาน”
13. ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงโห่ร้องยินดีโลกเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ภูเขาทั้งหลายเอ๋ย จงเปล่งเสียงร้องเพลง!เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปลอบโยนประชากรของพระองค์และจะทรงเอ็นดูสงสารผู้ที่ทุกข์ทรมานของพระองค์
14. แต่ศิโยนกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดทิ้งข้าแล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลืมข้าไปแล้ว”
15. “แม่จะลืมลูกน้อยในอกและจะไม่เอ็นดูสงสารลูกที่นางให้กำเนิดได้หรือ?แม้นางอาจจะลืมได้แต่เราจะไม่ลืมเจ้า!
16. ดูเถิด เราได้สลักชื่อของเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรากำแพงของเจ้าอยู่ตรงหน้าเราเสมอ
17. ลูกๆ ของเจ้ารีบรุดมาและบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าเริศร้างก็ไปจากเจ้า