1. พระเจ้าของท่านตรัสว่าจงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา
2. จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยนและแจ้งให้เธอทราบว่าเธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้วบาปของเธอได้รับการชดใช้แล้วซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วนแล้วตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป
3. เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า“จงเตรียมทางในถิ่นกันดารสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้าจงทำทางหลวงของพระเจ้าในถิ่นกันดารให้ตรงไป
4. หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้นภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลงพื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ
5. แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผยและมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกันเพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”
6. เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด”และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?”เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้าและเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง
7. ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไปเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มันแน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า