5. จงปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระเหมือนกวางหนีจากเงื้อมมือของนายพรานเหมือนนกที่หนีจากบ่วงแร้วของคนดักนก
6. เจ้าคนขี้เกียจ จงไปเรียนจากมดสังเกตวิธีการของมัน แล้วจงฉลาดขึ้น
7. มันไม่มีผู้บัญชาการไม่มีผู้ควบคุมดูแล และไม่มีใครปกครอง
8. แต่มันก็ยังสะสมเสบียงในฤดูร้อนและรวบรวมอาหารตั้งแต่ฤดูเก็บเกี่ยว
9. เจ้าคนขี้เกียจ จะนอนอีกนานสักเท่าใด?เมื่อไหร่เจ้าจะลุกขึ้นเสียที?
10. หลับอีกนิด เคลิ้มอีกหน่อยกอดอกงีบต่อสักประเดี๋ยว
11. แล้วความยากจนจะมาหาเจ้าดั่งขโมยและความขัดสนจะเล่นงานเจ้าอย่างคนถืออาวุธ
12. คนเลวทรามและชั่วร้ายผู้พูดจาลดเลี้ยว
13. ผู้ขยิบตาขยับเท้ากระดิกนิ้วส่งสัญญาณ
14. ผู้คิดอ่านทำการชั่วร้ายจากใจคิดคดทรยศพวกเขาคอยยุแยงตะแคงรั่วเสมอ
15. ฉะนั้นหายนะจึงมาถึงพวกเขาอย่างฉับพลันพวกเขาแหลกสลายเกินเยียวยาในชั่วพริบตา
16. มีสิ่งน่ารังเกียจหกอย่างที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดชังที่จริง มีเจ็ดอย่างที่พระองค์ทรงรังเกียจ คือ