พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 30:14-23 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

14. บางคนฟันของเขาคือดาบบางคนกรามของเขาคือมีดเขมือบผู้ยากไร้ไปจากแผ่นดินเขมือบคนขัดสนจากมวลมนุษยชาติ

15. “ปลิงมีปากสองปากมันร้องว่า ‘เอาอีก! เอาอีก!’“มีสามสิ่งที่ไม่เคยอิ่มหนำที่จริง มีสี่สิ่งที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’

16. คือแดนผู้ตายครรภ์ของหญิงหมันแผ่นดินที่ไม่เคยอิ่มน้ำและไฟที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’

17. “ตาที่เย้ยหยันพ่อที่ดูหมิ่นไม่เชื่อฟังแม่ผู้ชราจะถูกกาแห่งหุบเขาจิกออกมาจะถูกแร้งรุมกิน

18. “มีสามสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าประหลาดใจที่จริง มีสี่สิ่งที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ

19. คือการเคลื่อนไหวของนกอินทรีในท้องฟ้าการเลื้อยของงูบนก้อนหินการแล่นของเรือในท้องทะเลและความสัมพันธ์ของชายหนุ่มกับหญิงสาว

20. นี่คือการปรนเปรอตนเองของหญิงสำส่อนนางกินแล้วเช็ดปากและพูดว่า ‘ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด’

21. “มีสามสิ่งที่ทำให้แผ่นดินโลกสั่นสะเทือนที่จริง มีสี่สิ่งซึ่งโลกทนไม่ได้

22. คือคนรับใช้ที่กลายเป็นกษัตริย์คนโฉดเขลาที่มีอาหารเหลือเฟือ

23. หญิงที่ไม่มีใครรักได้แต่งงานสาวใช้ที่ครองตำแหน่งแทนนายหญิง