6. เป็นคนยากจนแต่ดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริตดีกว่าเป็นคนรวยแต่อยู่บนทางคดโกง
7. ลูกที่มีความรู้ความเข้าใจก็ปฏิบัติตามคำสั่งสอนแต่ผู้ที่คบกับคนตะกละก็ทำให้พ่ออับอายขายหน้า
8. ความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นเพราะดอกเบี้ยจากคนจนจะตกมาอยู่ในมือของผู้ที่เมตตาคนจน
9. คนที่ปิดหูไม่ยอมฟังคำสั่งสอนแม้แต่คำอธิษฐานของเขาก็น่าชิงชัง
10. ผู้ที่พาคนเที่ยงธรรมไปในทางชั่วจะตกลงในกับดักของตัวเองแต่ผู้ที่ไร้ตำหนิจะได้รับสิ่งดีเป็นมรดก
11. คนรวยมักคิดว่าตนฉลาดแต่คนจนที่มีความรู้ความเข้าใจก็จะมองเขาออกอย่างทะลุปรุโปร่ง
12. เมื่อคนชอบธรรมมีชัย ผู้คนมากมายพากันออกมารื่นเริงยินดีแต่เมื่อคนชั่วเรืองอำนาจ ต้องออกไปเสาะหาผู้คน
13. ผู้ที่ปกปิดบาปของตนจะไม่เจริญแต่ผู้ที่สารภาพผิดและละทิ้งบาปจะพบความเมตตากรุณา
14. ความสุขมีแก่ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเสมอแต่ผู้ที่ทำใจแข็งกระด้างจะตกที่นั่งลำบาก
15. คนชั่วซึ่งปกครองคนยากจนก็เหมือนสิงห์ที่คำรามหรือหมีที่รี่เข้าใส่
16. ผู้ปกครองที่ขาดสำนึกที่ดีก็รังแกประชาชนแต่ผู้ที่ชิงชังผลประโยชน์ที่ได้มาโดยทุจริตจะมีชีวิตยืนยาว
17. ผู้ที่ทุกข์ทรมานเพราะความผิดจากการฆ่าคนอื่นจะต้องหลบหนีไปจนตายอย่าให้ผู้ใดช่วยเขาเลย
18. คนที่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิจะได้รับการอุ้มชูแต่คนที่เดินอยู่ในทางคดโกงจะตกลงไปในหลุมลึก
19. ผู้ซึ่งไถพรวนที่ดินของตนจะมีอาหารอุดมแต่ผู้ที่เอาแต่ฝันลมๆ แล้งๆ จะยากจนข้นแค้น
20. คนซื่อสัตย์จะได้รับพรล้นหลามแต่คนที่อยากรวยทางลัดไม่แคล้วถูกลงโทษ