15. อย่าเป็นเหมือนโจรที่ซุ่มดักเล่นงานบ้านของคนชอบธรรมอย่าคิดปล้นที่อาศัยของเขา
16. เพราะถึงแม้คนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้ง เขาก็ลุกขึ้นอีกแต่คนชั่วถูกความหายนะคว่ำลง
17. อย่าดีใจเมื่อศัตรูของเจ้าล้มอย่าลิงโลดเมื่อเขาสะดุด
18. เกรงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเห็นและไม่พอพระทัยแล้วทรงหันเหพระพิโรธไปจากเขา
19. อย่าเดือดเนื้อร้อนใจเพราะคนชั่วหรืออย่าอิจฉาริษยาคนเลว
20. เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตให้หวังประทีปของคนชั่วจะถูกดับไป
21. ลูกเอ๋ย จงยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกษัตริย์อย่าเข้าร่วมกับเจ้าขุนมูลนายที่ก่อกบฏ
22. เพราะทั้งสองพระองค์จะทรงส่งความหายนะมาถึงพวกเขาอย่างฉับพลันใครเล่าจะรู้ถึงความย่อยยับที่จะเกิดขึ้น?
23. ต่อไปนี้เป็นคำสอนของปราชญ์เช่นกันการตัดสินอย่างลำเอียงเป็นสิ่งไม่ดี
24. ผู้ที่พูดกับคนผิดว่า “ท่านไม่ผิด”จะถูกคนแช่งด่า และประชาชาติต่างๆ จะประณาม
25. ส่วนผู้ที่ตัดสินลงโทษคนทำผิดจะได้ดีพระพรเหลือล้นจะมาถึงเขา
26. คำตอบซื่อตรงเป็นดั่งจุมพิตบนริมฝีปาก
27. จงทำงานไถหว่านให้เสร็จเตรียมที่นาให้พร้อมจากนั้นจึงค่อยสร้างบ้าน
28. อย่าเป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านโดยไม่มีเหตุหรือใช้ปากของเจ้าพูดหลอกลวง
29. อย่าพูดว่า “ตอนนี้เป็นทีของเราแล้วจะได้แก้แค้นสิ่งที่เขาทำกับเราไว้”
30. เราผ่านไปที่ไร่นาของคนเกียจคร้านผ่านสวนองุ่นของคนที่ไร้สามัญสำนึก
31. เราเห็นหนามงอกอยู่ทั่วทุกแห่งผืนดินถูกปกคลุมด้วยวัชพืชรั้วกำแพงหินก็ปรักหักพัง
32. เราพินิจพิเคราะห์สิ่งที่เราสังเกตเห็นและบทเรียนที่เราได้รับก็คือ