14. เจ้าต้องตีสอนเขาด้วยไม้เรียวแล้วจะช่วยเขาให้พ้นจากความตาย
15. ลูกเอ๋ย หากเจ้ามีใจฉลาดเราก็ปลื้มใจ
16. เมื่อเจ้าเอ่ยปากกล่าวสิ่งที่ถูกต้องจิตวิญญาณของเราก็แช่มชื่น
17. อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาคนบาปแต่จงกระตือรือร้นในการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลา
18. เพราะมีอนาคตรอเจ้าอยู่แน่นอนและความหวังของเจ้าจะไม่สูญสิ้น
19. ลูกเอ๋ย จงฟังและเฉลียวฉลาดจงรักษาใจให้อยู่ในทางที่ถูกต้อง
20. อย่าร่วมวงสำมะเลเทเมากับคนขี้เหล้าเมายาและคนเห็นแก่กิน
21. เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะยากจนและความสะลึมสะลือทำให้เขาเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วพันกาย
22. จงฟังคำของพ่อผู้ให้ชีวิตแก่เจ้าและอย่าดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง